Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wytrącanie


Rekomendowane odpowiedzi

No i z roztworu złożonego z oparów myśli i jodku stroffowego wytrącił się fajny wiersz.  :)

                                                                                                              Pozdrawiam bardzo.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To prawda :) ale czasem człowiek da się podejść calkiem niepostrzeżenie i nieświadomie... :(

Na szczęście wszystko to co złe da się odkręcić. Potrzeba tylko czasu i cierpliwości.

Dzięki i również miłego wieczoru :)

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pewna pani ciągle wtrąca

Wszędzie chętnie swe trzy grosze

Lubi też ciasteczka wtrącać 

Gdyż jest wielkim ich smakoszem

I właśnie z tego powodu

Nie trzyma się swojej wagi

Nie może powstrzymać głodu

Wytrącona z równowagi 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzieci potrafią! :)

Dzięki Grzesiu i również dobrego

 

 

 

 

Dzięki :)

Fakt, czasem nie można... na szczęście do czasu ... :)

 

 

 

 

 

Dzięki Waldku, miłego dnia

 

 

 

 

:) trzeba  ćwiczyć.... jak wańkawstanka ;)

Również pozdrawiam :)

 

 

 

 

Tak tak :) to podstawa :)

Również pozdrawiam

 

 

 

 

:) prawda :) tylko czasem, cholera, się dłuży... :(  

;)

 

 

 

 

:D :) ;)

Dzięki :)

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mnie też pierwsza :) jeden  dzień i znów równowaga :)

Wiersz zaczął się wczoraj od zepsutego kranu.... I popłynęło ;)

Co do ostatniej to z mojego punktu widzenia to nie ostateczność :) zakładam istnienie reinkarnacji, i tym sposobem wyrolowanie tego 'ktosia' ;) który inkarnację ma tylko jedną :)

Dzięki za serce, również pozdrawiam

 

 

 

 

 

?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk   Jestem ewidentnym przykładem głównego bohatera z "Syzyfowych prac" Stefana Żeromskiego...   Łukasz Jasiński 
    • @andreas Odbieram to jako komplement. Dziękuję i pozdrawiam 
    • @Nata_Kruk                                        Wyrywek Mądrości             Badanie zostało przeprowadzone dnia dwudziestego piątego maja w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym roku ze względu na całkowitą utratę słuchu.           Wynik badań psychologicznych: rozwój umysłowy oceniany w oparciu o wyniki badań Skalą Leitera kształtuje się powyżej poziomu inteligencji przeciętnej, orientacja przestrzenna, koordynacja wzrokowo-ruchowa jak również funkcja grafo-percepcyjna powyżej normy dla wieku, na dobrym poziomie myślenie logiczne i rozumowanie przez analogie. W sytuacji zadaniowej, która nie angażuje mowy, chłopiec chętnie i samodzielnie pracuje, dobrze koncentruje uwagę i jest dość wytrwały. Nie inicjuje kontaktu werbalnego. Odpowiada na bardzo proste pytania dotyczące klocków, obrazów itp. itd. Na pytania oderwane od konkretnej sytuacji reaguje zahamowaniem, a nawet przejawami negatywizmu - buntem. Niepewny, nieufny i gotowy do natychmiastowego wycofania się z kontaktu w obliczu niepowodzenia.           Jest to formalnoprawny dowód potwierdzający, że posiadam wrodzoną inteligencję jako osoba z nabytą niepełnosprawnością - niesłysząca, nielegalnie - bezdomna (teraz już nie - mam już należny prawnie lokal socjalny), jednak: myśląca - samodzielnie.   Łukasz Jasiński (skopiowałem z mojego życiorysu - "To Życia Rys" - można znaleźć na moim profilu)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Sierota ćwiczyła piruety, nie rozumiały jej macocha i przybrane siostry. Tańcem zachwycił się gwiezdny książę. Gdy sierota sprzątała, zjawił się. Po dłuższym milczeniu, wzięli się za ręce i zatańczyli z Ziemią i planetami.   Po najpiękniejszym piruecie ulecieli w kosmos. Przybyli do pałacu na jasnoniebieskiej gwieździe. Do dzisiaj tam mieszkają. Gwiazda migocze, odgrywając przepiękną melodię.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...