Transcendentalnie

[Młoda]

Wdech. Wydech. Wdech.

Wciągam do płuc z powietrzem

Sens. Wydycham stres.

 

Zanika ciało. Rozpływam się.

Z każdą myślą jest więcej

Mnie. Porzucam cień.

 

Dusza dyktuje podróży cel.

Zabiera tam gdzie czeka

Lęk. Spoglądam weń.

 

Przyciąga mnie. Przenika na wskroś.

Wyciągam czule ku niemu

Dłoń. Przyjmuje ją.

 

Zabiera w miejsca odległe tak.

Wiele od nich minęło

Lat. Tam powstał strach.

 

Przyśpiesza tętno. Pulsuje krew.

Nadchodzi mojej podróży

Kres. Teraz już wiem.

 

Powoli wracam do siebie znów.

Tak lekko bez lęku osiada

Duch. I żyję znów.

[[email protected]]

@Młoda Intrygująca konstrukcja wiersza, zwłaszcza ostanie wersy strof.

Miłego weekendu.

[iwonaroma]

No proszę :) jak można opisać adekwatnie proces terapeutyczny:)

 

 

[Młoda]

@iwonaroma proces terapeutyczny... Hmm, jakby nie patrzeć medytacja całkiem bliska terapii :)

 

Dziękuję za miłe słowa! 

 

@[email protected] dziękuję i nawzajem! 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - jestem na tak - 

                                         Pozd.

[ais]

Trochę brachykolon.

[jazzkółka]

@Młoda Ciekawie, choć jak dla mnie zbyt "karabinowo". 

[Młoda]

@ais dzięki za uświadomienie :). Nie miałam pojęcia że coś takiego istnieje...

 

Miłego wieczoru!

 

@opal no cóż :). Dzięki że wpadłaś!