Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Scenarzysta uśmiechając się ukradkiem
oko puścił do mnie
lat temu pięćdziesiąt
i jeszcze pięć
nie pytał czy zagrać mam chęć
rekwizytor wyposażył pokoik na poddaszu
bardziej niż skromnie.

 

- Obsadzam Cię w głównej roli
w mojej nowej sztuce - tytuł jej ,,Życie" 
(neon wyświetlił napis - ,,Premiera")
- I zapamiętaj! grasz bez dublera - 
musisz tę sztukę  za pierwszym razem 
zagrać znakomicie.

 

Sztuka jak sztuka 
niemowlę 
dziecko 
później młodzieniec - progres wciąż większy
tak w pół spektaklu autor miał wenę
statyści nowi weszli na scenę
żona 
syn 
córka 
córka 
syn młodszy 
klakier drze mordę - ,,Standing ovation!"

 

Tak na wariackich papierach trochę  
i na kolanie wszystko pisane
pusta rubryka - ,,Gaża" w kontrakcie 
i grać tak non stop?
 a o antrakcie
też nie pomyślał nikt
żeby wpisać 
coś tam gdzie trzeba. 
A bisy? 
Czy bisy są przewidziane...?

Edytowane przez Bogdan Brzozka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Z humorem, ciekawą formą i choć metafora można rzecz oklepana, potrafiłeś sobie z nią poradzić, z wdziękiem. 

 

Pozdrawiam. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Lata mijają czemu niby mam to tlić  Choć smutek dopada mnie, to chyba tak musi być Mija kolejny rok, ja dalej nie mam nic Jestem coraz bardziej pusty, jestem coraz bardziej zły   Nasze sprawy? Chyba co najwyżej wasze Telefonu nie odbieram, kłamię, że tracę zasięg Na starcie dławię się, łzy są moją metą Miałem głębię oceanu dzisiaj jestem płytką rzeką   W oczach moich obojętność, życie ma cel jaki? Aż się dziwię, że ten smutek nie dał mnie rady już zabić Ambrozja za pięć patoli, serio bliski paranoi jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Jakbym iskrę w sobie miał, to nie wchodziłbym na dach Patrzę w górę, co na dole jest to już dobrze znam Życie z dnia na dzień ucieka, niczego nie jestem pewien Czeka na mnie ogień piekła, a może czeka już Eden?   Tego nic już nie zasłoni, mam w sobie tylko gorycz Miałem w sobie kiedyś iskrę, teraz o niej nie ma mowy Nie mam głowy, żałosny jak wydmuszka jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Schylasz wolno głowę, to chyba się skończy źle Dwie świeczki w salonie w końcu dogaszają się Łzy po twym policzku schludnie poruszają się, już wiem Myślałaś, że ukryjesz to w swoich okularach Chanel.
    • @truesirex to miłe dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Może masz podobną wrażliwość to by wiele wyjaśniało Zdrowych Spokojnych Świąt 
    • Pijanych aniołów zgubione pióra kołyszą powietrzem   Pijanych zimą, jak wina białego chłodnym szeptem   Iskier zamarzłych trupi pląs, pióra i śnieg   i lęk motyli o rychłą śmierć, i brzeg   W zimowym akcie napuchłe mrozem pękły mi oczy   Sny skrzepły nagle, jak sople lodu wiszą u okien   Czekam na lek, na Ciebie, na oddech i śmiech   W wełnianą torbiel czekam owinięty czekam pęknięty   przezroczysta broczy krew  
    • @violetta   Fajny maluszek. Masz zajęcie. Jest jeszcze u Ciebie?
    • @truesirex

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        zatem o depersonalizacji i dysocjacji:)    kiedy ciało rozszczepia się od umysłu…to trochę tak jakbyś był obserwatorem samego siebie z zewnątrz ( ktoś kiedyś opisał to w słowach „ unoszę się nad swoim ciałem ” , by …przeżyć , ponieważ w ten sposób ….jest łatwiej.   Cieszę się truesirex,  że trafnie odczytałam :)   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...