Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Utopia

Marianne_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marianne_

Marianne_

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

 

W leniwej wodzie

przeglądają się chmury

Niekoszone trawy 

ówdzie kwilenie ptasząt

Nieopodal szumi

przerzedzony nieco las

Wędka moczy się

dla relaksu poławiacza

skarbów natury

Z nurtem przepływa łódź

Spłoszone rybki

balansują blisko brzegu

Nie niekoszerne

Krystaliczne powietrze

głębszy wdech

Tyle można zaczerpnąć

nadchodzi jutro

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez M_arianna_ (wyświetl historię edycji)
6
Leszczym

Leszczym

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo fajna forma wiersza, a ja mam tak, że liczę po cichu słowa. Wiem, że to nie warsztat, ale ten wiersz aż się prosi o jedno malutkie skreślenie słowa "Z" i dodanie zaimka między "Krystaliczne powietrze". Zaznaczam, że to tylko opinia:)

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Nie niekoszerne, czyli koszerne? Tak? Czy to dotyczy rybek czy powietrza?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Nic

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena To utwór, który z niezwykłym talentem operuje projekcjami metafizycznymi. Tym samym pragnie dotknąć granicy języka i milczenia, świadomie jednak stwierdzając , iż posiadany aparat pojęć czyni to niewiarygodnym. Tkwi w tym wniosku rodzaj ontologicznej rozpaczy, poczucie łamliwości pojęć w starciu z potrzebą ich wyrażania. Pozostaje wsłuchanie się w pustkę, słowa służą filtrowania szumu z jej powierzchni.    
    • KOBIETA
      Portret kochanki

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @huzarc   Genialny wiersz ! :) zapada głęboko…szumiąc :) we krwi!   
    • huzarc
      Ojciec

      Przez huzarc · Opublikowano

      Ojciec. Kopał kamienie w drodze do szkoły, trwała elektryfikacja wsi.   Pyskaty, ale praca w polu i silne ręce poskramiały górność myśli.   Człowiek lądował na księżycu, a grusza w ogrodzie wciąż rodziła owoce, nakrapiane wspomnieniem wojny.   Rekrut.   Potem ciężki plon od rana po zmierzch. Tam, gdzie dziś mruczą holenderskie kombajny.   Przerwana dekada. Brakło już oddechu dla ciągłych oklasków.   W końcu ja. I miasto. W nim dom z niczego wydobyty. Walka o cement, Jak synonim awansu    Układał szyny tam, gdzie teraz zarosła trawa. Pokolenie niepotrzebnych.   Wreszcie wycug u Niemca. Dobrowolny, choć z protekcji, przy maszynie.    Taki jest w końcu postęp.   Dziadek miał gorzej. On miał przymusowy, jako inwentarz domowy.   Ojciec kończy siedemdziesiąt lat.   A ja? Kim mądrzy Europejczycy mogłem zostać z taką metryką?  
    • Alicja_Wysocka
      Nic

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena Informatyk mnie przeklnie. Dzisiaj rano budziłam go telefonem dwa razy, bo on śpi  do 12-tej w południe (no ja wiem - długo siedzi, to potem dłużej śpi)  To niech wycisza tel. Prawda?  Więc jak odebrał, to ja mu mówię - to mój komputer umiera, a ty śpisz? Przyjechał, zrobił, ale ja wiem? Na jak długo? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty to byś pewnie nauczył nawet pieska mówić ludzkim głosem :) A ja lubię pisać. Albo nie wiem, może to moja klawiatura lubi moje paluszki?  Chyba zaraziłam się od komputera, bo głupio gadam :p
    • Tectosmith
      Betlejem

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @Maciek.J Dziękuję, że przeczytałeś. Mnie by się nie chciało. Miłego wieczoru.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...