Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

koda


Rekomendowane odpowiedzi

to my dziś witamy słońce rumiane
sutymi ofiary kadząc nos niebu.
- za życie spokojne  podziękowaliśmy dziećmi.----
puste chaty patrzą na lament kobiet.

lecz łzy nie będą rzeźbić ich policzków po wszeczas.
- wspaniałych synów powiją najeźdzcom.
zobaczą zimny świt przy pogrzebie zwłok.
utopią wianki w jeziorze.--
cierpkie jagody nie raz zerwą.--

w ich dłoniach leżą ostrza oliwione łzami
z miłością podają je nam, oraz skóry zwierząt.
my nie mówimy nic.

to prośba obietnicy, czy może niegdyś nocą
zajrzą nimi do wielkich serc
swoich mężów późnych.

pytając,
czy pamiętają nasze twarze
i czy mieliśmy jednak jakieś imię.

teraz musimy przejść przez las.--
wszędzie wokół drzewa i kamienie.

jak co nów, u skraju dąbrowy
kulawy lis zaczaja się na łowy.
- lato było piękne tego roku.


(2006-2020)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...