Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chandra

Wiesława
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wiesława

Wiesława

Opublikowano
Opublikowano

 

Czuję się dziś samotną wyspą,

pośród wielu samotnych wysp.

Po policzku płynie gorzka łza,

jeszcze bardziej samotna niż ja.

Do niej dołączyła kolejna

i płyną jedna za drugą,

swoją smutną zawartością

wypełniając ocean osamotnienia.

Jest tylu ludzi wokół nas,

czasem również blisko z nami,

lecz nie pomogą nam, niestety,

uporać się z duszy dylematami.

Samotni przychodzimy na ten świat,

realizujemy pragnienia dążąc do spełnienia.

Potem równie samotnie ziemię opuszczamy,

kiedy nadejdzie nasz czas pożegnania.

Z nikim wtedy nie podążymy,

w tą ostatnią, pełną tajemnic,

niebiańską drogą

przemienienia.

3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Robert Witold Gorzkowski
      Doba

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Simon Tracy śmierć nie jest mi obca, już się z nią zapoznałem i często ma ludzkie oblicze. Ja ją wręcz zaplanowałem, tylko w momencie wchodzenia w jej objęcia silniejsze były oczy mojej mamy, które przebiły się przez śmierć. Poezja to było remedium na moje stany. Przez długi czas moi przyjaciele znając moje jesienne skłonności nękają mnie telefonami. Czy jeszcze o nich pamiętam tak pamiętam, czy jestem im wdzięczny nie wiem raz tak raz nie. Półtora roku temu ożeniłem się i chyba to był przełom, kiedy powiedziałem śmierci że musi jeszcze poczekać. Moja żona wie że ja śmierci się nie boję i każdego dnia upewnia się że nie chcę pójść w jej ramiona. Patrzy na mnie z taką miłością że mnie rozczula - w końcu mam dla kogo żyć. Znajomi pomogli mi wydać tomik moich destrukcyjnych wierszy. Nie były one szczególnie okrutne bo tych dla mnie najbardziej destrukcyjnych nie dałem a i tak powodowały w ludziach duże emocje wraz z ich odrzuceniem i nie czytaniem mojego piekła. Dla mnie jednak to jest dziennik, który czytam sobie gdy dopadają mnie czarne myśli i jest mi lepiej. Mój serdeczny przyjaciel twierdzi że ludźmi z grupą krwi 0Rh+ trzeba się specjalnie zajmować bo są bardziej samodestrukcyjni. I może coś w tym jest. A może to wszystko to tylko plotki. W każdym razie jest noc 3:35 a ja pomimo zmęczenia piszę wiersz i na chwilę oddaliłem się myślami i przypadkiem przeczytałem twój wiersz i wiem o czym piszesz a to już bardzo dużo. I wiedz że taka poezja też jest potrzebna tylko z gruntu odrzucana przez ludzi bo strach bo obawy o wywołanie wilka z lasu, a ci którzy czują tak samo się nie odezwą ale bardzo ją czują i bardzo im pomaga współistnienie w cierpieniu. Rozpisałem się bo wiersz mnie ujął pozdrawiam 
    • _Maryanne_
      Babo, aby baobab.

      Przez _Maryanne_ · Opublikowano

      E, ty babo, a... be; już masowo sam żuje baobaby te.    
    • Wiesław J.K.
      Przed obiadem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Przed obiadem   na pusty żołądek nie sposób przyłożyć myśli  szybują jak sępy przed wyżerką skręcają się kiszki w tasiemcowy głód zakręty tylko znają  wzrokiem pożerane i surowe  nieugotowane smakowitości  Nos drażniące zapachy kucharskie i pyszne opowieści  A po obiedzie zostały tylko pytania i niepewne odpowiedzi. Kropka bez końca.  
    • Wiesław J.K.
      Paragon Snu

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Tajemnicze, jak to sny, niedokończone, poszarpane wątki, nawet sennik nie zna odpowiedzi. ;)
    • Wiesław J.K.
      Idzie Krasnal

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Krasnal też człowiek, tylko trochę mniejszy...

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...