ziarna sezamu

[Frohnixe]

choć nie minął nawet miesiąc

ja znów z tobą

 

jem precelki te z Półwiejskiej

najsmaczniejsze

 

i szczerzymy się w uśmiechach

pod pretekstem

 

ziarn sezamu

co utknęły w nich bezwiednie

 

a my mamy w sobie coś z tych białych ziaren

bo też trwamy w swych potrzaskach oddzieleni

marząc iż może w przyszłości los tak sprawi

że będziemy znowu razem połączeni

[huzarc]

Czasami rozłąka to najlepszy nawóz miłości... Bo codzienność sprawić może, że rozpuszcza się ona w małych sprawach i wielkich niesnaskach. Pozdrawiam. 

[fregamo]

@Frohnixe nie wiem po co wstawiłaś to "a my" poza tym całkiem fajny tekst

 

[Sekret]

Delikatny i refleksyjny. Uważam, że dobrze oddaje "magię" miłości (kiedy dwie osoby śmieją się z drobnych rzeczy, a tak naprawdę ich serca są rozweselone, bo mogą przebywać razem, a owe ziarna sezamu stają się zwykłym pretekstem) oraz rozłąki (tak blisko te białe ziarna, bo na jednym rogaliku, a jednak ten rogalik taki duży). Romantyczny. 
Pozdro!

[violetta]

może następnym razem sezamowe krążki :)

[Frohnixe]

@huzarc Tutaj akurat mowa o związku na odległość, który przez nią się zakończył... Ale w Twoich słowach też jest wiele racji. Podsumowując... Najważniejszy jest umiar.

@fregamo Faktycznie, nie jest niezbędne, ale nadaje rytm, więc raczej się go nie pozbędę.

[Gość]

Zatrzymałaś mnie tym wierszem udany☺ 

Pozdrawiam autorkę