Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

wysoki sądzie

 

w pełni świadomy

wypiłem

niejedno jezioro alkoholu

 

choć chciałbym powiedzieć

ocean

lecz ludzkie ciało

czasami zawodzi

 

próbowałem

wyzbyć się wszelkich myśli

tworząc 

oniryczną wizję

w morzu Ballantine`s

pożegnałem anioła z urzędu

 

wsłuchany

w syreni śpiew

rozbiłem głowę na katafalku

 

tak wiem

nie ma tu miejsca

dla duszy

 

z czerwoną twarzą

 

 

Gość Radosław
Opublikowano

Kawa na ławę , bez pudru, bez lukru. Może do tego zmierzamy ? Cenne chwile.  Pozdrawiam. 

Opublikowano

Odważna spowiedź. Niby wszystko jest dla ludzi, ale gdy łódka Bols nie dryfuje samotnie po tym oceanie, gdzie rozbijała się wcześniej o wiele skał, a i te nie zostawały bez uszczerbku. Jeśli są straty, to jest to problem. Ale że spod pióra autora wychodzi wiele pięknych wierszy, to mam nadzieję, że nie jest aż tak źle;) pozdrawiam. stała i nadal uciążliwa komentatorka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I dobry tytuł do puenty

Opublikowano

Świetnie to przedstawione, pomysł z Marsem superancki. Mnie się też kojarzy nie tylko z czerwoną twarzą, ale także z wojowniczością, na zasadzie "W Polskę idziemy drodzy panowie...". Oczywiście tak jest na początku,  bo później Mars przemienia się w Neptuna a na koniec niszczącego Plutona...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MIROSŁAW C.  tak to prawda. I cytat też bardzo dobry. Świat jest wywrócony do góry nogami dzięki
    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...