Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cześć @iwonaroma. Porusza. Barwy, cud natury, od tęczy do czerni, ale nie byłoby Wszecświata bez kolorów. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pochłanianie. 

 

 Davy Jones tyle że porzucił ziemię do życia wiecznego na morzu, Ragetti pyta czy to był „ 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 od  ”, powodując Pintel i  dać mu zdumione spojrzenia" - "Piraci z Karaibów"

 

Pozdrawiam. J. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzięki Justyna

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Biel jest tłem przyjaznym, spokojnym, nienarzucajacym się dla kolorów. Czerń z kolei jako tło bywa eksplodująca, fascynująca, straszna etc. Ale przecież w konsekwencji  zaborcza. (Nomen omen edytor poprawił mi 'zaborcza' na 'zabójcza' ;) 

Może sobie "Piratów z Karaibów" przypomnę, bo dawno oglądałam.

Pozdrowienia również 

 

 

 

@Tomasz Kucina  pozdrowienia Tomku i podziękowania 

Opublikowano

Tęcza jest symbolem jedności Boga z człowiekiem. Pamiętam jak papież Benedykt XVI  był w Auschwitz Birkenau,  pytano gdzie był Bóg w czasach tamtego bestialstwa dziejowego i dlaczego milczał, na niebie pojawiła się  wówczas tęcza. Być może Bóg postanowił więc zabrać głos. To było znamienne. Tęcza jest znakiem Bożej pamięci i przychylności, "luk kładę na obłoki aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią".  Powiedział wtedy Bóg że kiedy rozciągnie łuk na obłoki nad ziemią wtedy wspomni na Jego przymierze z nami które zawarł i nie będzie już więcej wód potopu i zniszczenia człowieka. Skoro taki znak pojawił się w tak ważnym miejscu w obliczu ówczesnego papieża, trzeba mieć nadzieję i zwlaszcza dzisiaj w obliczu tego koronawirusa modlić się o łaskę Bożą. Ale oczywiście to tylko propozycja mnie prostego grzesznego człowieczka dla ludzi dobrej woli i z Wiarą. Przepraszam za ten śmiały komentarz. Nie miej mi za złe proszę. Tak mi się przypomniało to biblijne wskazanie przy lekturze twojego wiersza. Soreńki.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale dlaczego za złe? Bardzo ciekawe z tą tęczą przy okazji wizyty papieża w Auschwitz... Nie wiedziałam o tym.

Znaki są codziennie ale od czasu do czasu pojawiają się naprawdę spektakularne :)

Tak, tęcza jest przymierzem człowieka z Bogiem, Bóg to biel a człowiek przepuszczony przez pryzmat..  no i mamy tęczę :)

Szkoda, że te dyskusje obecne o lgtb zawęziły  jej pojmowanie.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie, szkoda. Ja nie mam nic do ludzi lgbt, ponieważ miłość nie może być szykanowana. To jest tak trudny temat, że nie wiadomo jak się tu odnieść. Miłosierdzie Boskie ma zakres szeroki. Nie popieram tych środowisk i nie rozumiem. Ale może to ludzie tacy jak ja mają ograniczone pojęcie Boskiego Miłosierdzia. To jest wielce prawdopodobne. Na pewno Bóg stworzył "dwa bieguny" kobietę  i mężczyznę - i trzeba się cieszyć, że chociaż człowiek odstępstw od tej zasady nie upragnie. Jednak nie mógłbym przekreślić ludzi lgbt, bo nie jestem Bogiem, nie wiem jak On ich rozumie?. Zresztą są inne wymiary człowieczeństwa równie ważne w których ci ludzie mogą realizować przymierze z Bogiem. Tak sobie to wyobrażam. Tak, masz rację, Bóg to światło, a człowiek pryzmat i kolory się rozdzielają na składowe. Bardzo trafne - obrazowe to porównanie. Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Nie wiem czy dobrze zrozumiałem... Ale Dicka szanować należy. Tu przed chwilą rozmawiałem z kolegą @Simon Tracy. I też opowiada, że się wycofał ze świata na ile to możliwe. Taka wewnętrzna emigracja. Mnie akurat na ten moment nie stać na takie rozwiązanie, ale może kiedyś... Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą.
    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...