Jak Łazarz

[Listy z głębi duszy]

Jak Łazarz z grobu wstajesz
z głębi ziemi wychodzisz
posłusznie
pokornie
pokonujesz ciemności

 

ręce twe i nogi skrępowane
twarz chustą zakryta

z grobu
z ciemności
ku światłu
niezdarnie podążasz

 

bałeś się śmierci
głowę na jej widok odwracałeś

 

śmierć ma wiele twarzy
śmierć
niekiedy do śmierci
niekiedy do życia
prowadzi

umierasz
wiele razy

 

każda twoja śmierć
zabija
ciemność w tobie

 

rodzisz się na nowo
rozpętujesz swe ręce i nogi
chustę z twarzy zdejmujesz

 

jak Łazarz z grobu wstajesz
by żyć na nowo

 

29.03.2020

[Gość]

@Listy z głębi duszy   Tak, wiele razy umieramy w swoim życiu, a przynajmniej niektórzy z nas... Ale rodzimy się na nowo... Bardzo dobry wiersz :)

:)

[Krzysic4 czarno bialym]

Trochę za dużo powtórzeń tej śmierci 

 

Może lepiej zastanowić się i rozwinąć śmierć strach przed bólem a może to że umieramy samotnie albo że jest to kres i nie ma nic dalej zostajemy kupka prochów. 

Edytowane 8 Maja 2020 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)