Rozstanie

[Dekaos Dondi]

 

 

 

Obdarzyłam  ciebie prawdziwą miłością.

 

Byś lepiej zrozumiał sens współistnienia.

 

Często otwierałam się przed tobą zupełnie.

 

 

 

Lecz ty splugawiłeś nasze uczucie w kloace  zła.

 

Za moim pośrednictwem zraniłeś wielu ludzi.

 

Bez możliwości naprawienia czegokolwiek.

 

Przyznaję.

 

W znaczącym stopniu,

 

jestem za  to wszystko odpowiedzialna.

 

Tak bardzo kochałam.

 

 

 

W końcu przyszło mi dokonać wyboru.

 

Wyostrzyłam zmysły.

 

To nie mogło tak dłużej trwać.

 

Za dużo wyrządzonych krzywd

 

bez możliwości naprawienia czegokolwiek.

 

Przejrzałam przez mgłę zauroczenia,

 

w którą mnie spowiłeś.

 

 

Zaproponowałam popłynięcie łódką.

 

Nic nie podejrzewałeś.

 

Pogoda się radykalnie pogorszyła.

 

Niebo zasłoniły ciemne chmury.

 

Rozszalała się burza.

 

A zatem zgodnie z tym, co przewidziałam.

 

 

 

Fale targały nami jak łupinką orzecha.

 

Strach w twoich oczach.

 

był jaśniejszy od światła błyskawic.

 

 

 

Wypadłeś z łódki, lecz ostatkiem sił,

 

tuliłeś mnie mocno, już tylko jedną dłonią.

 

 

 

Czerwoną smugę ciebie, zmyła  woda.

 

Byłam twoją brzytwą.

 

Edytowane 8 Lutego 2020 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Lach Pustelnik]

Fajne. Ale czy nie trzeba tego zgłosić do Prokuratora. Za przyznanie się będzie mniejsza odsiadka....:))

[Dekaos Dondi]

@Lach Pustelnik

Dzięki:)→No faktycznie. Muszę stosownie doradzić.

W końcu jestem odpowiedzialnym, rozsądnym autorem:)

Może chociaż mnie posłucha:))→Pozdrawiam:)