Zgłoś

Tylko jeden dotyk  I znikam   Tylko jeden pocałunek  Jestem przecież tak blisko    Koszmary już nie wrócą    Bo miłość wygrała  A światło pokonało ciemność    Na końcu leśnej drogi   

tylko cisza zapada mi w pamięć wygłuszone pokoje hotelowe zwłoki w żeliwnych wannach kłujący śpiew ptaków w Central Parku? nie, lepiej Green Wood i lepiej Hart cmentarze zamierają przed burzą tak, martwa cisza po jatce przyklejacie się do policyjnej taśmy jak muchy sukinsyny nie pamiętam waszych słów pozbawionych tkanki czuję się jak jednoręki bandyta każdy wrzuca swoje trzy grosze czas się rozłączyć

Wujka się nie kocha wujka się lubi Z wują pierwsze piwo z wują pierwsze szligi Z wują nie ma nudy ani czasu się użalać A co ty królu złoty masz syndrom Piotrusia pana Potrochę chłopaczka i potrochę chama Bez wujka nie wesele bez woźnego nie plebania Zdobywa parkiet jak prawdziwy samiec alfa Po kilku kielichach to prawdziwy amant Całuję rączki i portkuje balast Przepuszcza panie zwłaszcza na pasach Wujo jak nikt zna się na żartach Kilka dni picia to wyjście na sznapsa Więc gdy się budzi jest przecież dwunasta Co mu tam myśleć o konwenansach Ale go lubię Bóg mi za świadka To pewnie go chować też będą w klapkach  

I na plaży żal pani?

@RomaBardzo dziękuję! Właściwie to częściej piszę fraszki niż liryczne wiersze, ale trzymam je w szufladzie. Cieszę się, że dobrze Ci się czyta.  Motywujesz mnie, aby za jakiś czas otworzyć szufladę i uwolnić jeszcze jedną. :))))  @NatuskaaInność jest zawsze albo interesująca , albo wzbudza negatywne emocje. F. Kafka był bardzo "niepasującym" do ówczesnego społeczeństwa człowiekiem - kawaler, wegetarianin, ateista (tak się określał) i Żyd.  I tę "inność" ukazywał też w swojej twórczości. Na pewno i w dzisiejszym społeczeństwie miałby kłopoty z akceptacją. Ale i dziś mało się w tej materii zmieniło. Dziękuję i pozdrawiam!