Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uwielbiam

 

Uwielbiam swe wiersze o totalnie,
Niczym.

 

Miłość w prostocie i radość,
w Krynicy.

 

Że nic między drzewami, że nic,
Poza nami.

 

Cień lekko kpi, że można kochać,
Się jak nikt.

 

Mijasz w swym gardle własny brzydki krzyk.

 

Miłość na zawsze, miłość jak nic...

Z tą jedną różnicą, że faktycznie nic.

 

Mnie zdrada nie boli, gdy księżyc się kładzie,

Dlatego, że zawsze potrafię...
Kochać.., Zwłaszcza kiedy jestem sam.

 

    Jeszcze Cię najdą myśli niemocy,
Okrucieństwa tego świata.
Wtedy odpowiem: Nie ma już lata.

 

Myśli i miłość przykrył lód,
Lecz nie-zwykły, nie z wody,
Ze smutku, kure**twa, bredni, ubóstwa,
Niezwiązany z dobrem, bodajże,
Bliski nienawiści i braku pociech.

 

Tak czasem pachnie Twój dotyk.


Ostatnim razem, gdy zaszło słońce.
Było mi lepiej, lecz ciągle.
Niedobrze.

 

Już zamki i warkocz, spuszczany z muru,
Nie tworzy rozmyślań.
Bo spleciony jest z bólu.

 

Nie szukam natchnienia w miłości o nie.
Utrwalony w tym bólu przewijam się.

Gdy kolejnej nocy stracisz swój sens.
Ucieknę przez okno.
Nie wierzę gdy mówią, że Ty też.

        
        Uwielbiam więc niemoc stworzoną z pozorów.
        Uwielbiam gdy krzyczy noc moich horrorów.
        Uwielbiam swój lekki świat.


    Wiem tylko jedno: że to nie tak.

 

Uwielbiam Cię jak zamęczoną baśń.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Heh utożsamiam się.

Podoba mi się rytm w tym fragmencie. Może udałoby Ci się cały utwór tak wystylizować. Postanowiłem zerknąć na inne Twoje utwory i zauważyłem tendencję do pisania mieszanego - w jednej strofie stosujesz rymy, a w innej nie. To mi przeszkadzało w poprzednim wierszu. 

Opublikowano

@Nelson Mam nadzieję, że się nie wymądrzam. To tylko moja subiektywna opinia, a znawcą nie jestem. Pomysły wydają się bardzo dobre, masz ciekawe spojrzenie tylko według mnie wymaga to uporządkowania. Myślę, że pióro jeszcze dojrzewa (tak jak moje) ;)

 

Opublikowano (edytowane)

@Wątpiciel oczywiście że tak :) cieszę się z tej opinii. Myślę, że brak melodyjności jest problemem. Szczególnie ze zazwyczaj piszę do instrumentalnej muzyki. Ale efektem moich wierszy maja być prawdziwe uczucia, nawet jeśli nie kleją się słowa. W każdym razie bardzo dziękuję za uwagi, zawszę biorę pod uwage zdanie które może coś polepszyć. I Tobie też wszystkiego dobrego na dalszą twórczość. !

Edytowane przez Nelson (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dziękuję.     W marcu bodajże była taka sytuacja. Duże osiedle. Pierwsze naprawdę ciepłe promienie. Duże stado gołębi nerwowo przebierające nóżkami. Tyle ludzi. Tyle zwierząt. Które nadają życia zamkniętym betonowym ścianom.  I jedna pani umarła. Pusty pojemnik pod drzewem.   Wtedy dopiero można było ją zobaczyć w tym momencie.   Lublę jak każdy mieć ostatnie zdanie. Uprzejmie proszę o ignorancję pod komentarzem  Dziękuję. Miłego dnia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • @MIROSŁAW C. Ten tekst dotyka prawdy, którą zna się z bliska albo wcale. Nie znam lepszej metafory dla uzależnienia niż „szklana skała” - i nie znam lepszego opisu tego przebudzenia, które nie zawsze przychodzi z wybawieniem. Poruszył mnie ten wiersz bardzo - może dlatego, że i ja mam swoje ciche wspomnienia, ludzi, którzy zostali po jednej stronie butelki... i takich, którzy z niej wyszli, choć wydawało się, że nie dadzą rady. Piękne, bolesne. Prawdziwe.
    • W twoich oczach dostrzegam  twój świat Zawiera on uczucia i szczęście Pragnę być częścią  tego świata Ja i dama spoglądamy  na świat naszymi zmysłami Czarujący wieczór pełen namiętności Świat oczami jest piękny , gdy widzimy w nim miłość Cztery oczy i dwa serca , miłość przychodzi do życia Niech dla nas zabrzmi tango Potańczymy w rytmie miłości oraz naszego istnienia W spojrzeniach odkryliśmy naszą miłość Czas miłości pozostaje nieodkryty Spacerowanie także jest jeszcze niepoznane                                                                                                                         Lovej. 2025-07-19                Inspiracje . Pierwsze spojrzenie
    • otrzeźwiałem w połowie drogi  w cudze zwyczaje rozanielony na twarzy po pas w listopadowej topieli    a tkwiący we mnie mówca zapewne postać Boga  niczym lśniąca biel karki wkręcona w wałek maszyny z krótką historią ostatniej szarży  na nocne motyle   obrysowałem słowa w tanecznych wygibasach zbiory geometrycznych figur dla tworzenia pozoru ja Prometeusz przykuty do szklanej skały   dwoi mi się  i troi ręka opatrzności       
    • @Poezja to życie Od serca !
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...