nasza muzyka - org.fm

[Astro Maestro]

 

[Arsis]

 

 

 

[Arsis]

 

 

[Arsis]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

 

żegnaj, mamo...

 

 

 

 

 

[OloBolo]

 

 

 

[Astro Maestro]

 

 

[Arsis]

Zostałem porwany przez wir czasu…

 

… echo mojego istnienia ― załamuje się na krawędziach nocy…

 

…

 

… nie ma już powrotu z szalejącej otchłani…

 

… pochłania wszystko ―

wciąga i miażdży…

 

…

 

Mijam w straszliwym pędzie ―

truchło

― naszej miłości…

 

… poniewiera się w kałuży ―

trącane zabłoconymi butami

― śpieszących się przechodniów…

 

…

 

Kogóż to

obchodzi?

 

… nikogo…

 

…

 

Noc zawsze jest straszna… Szczególnie wtedy, kiedy krzyczą ściany w ciemnym pokoju…

 

Nie mogąc tego znieść…

 

… zapalam drżącą ręką światło…

 

…

 

Momentalnie ―

ucicha

― tumult i gwar…

 

… pierzchanie kroków ―

chowających się

po kątach

― półsennych widm…

 

…

 

… zaciskam ―

mocno

powieki

― wilgotnych ócz…

 

…

 

… oślepia

mnie

― słońce…

 

… wiatr porusza gałęziami… szeleści liśćmi kasztanów…

 

Coś do mnie mówi ―

pieści łagodnością

― osusza spoconą twarz…

 

…

 

Przebiegałem przez tyle epok i lat,

jakby to były pokoje starego ― opuszczonego domu…

 

…

 

…wirują powoli ―

drobinki kurzu…

 

…

 

... opadają w ukośnych ― świetlistych smugach ― mżące piksele ciszy i samotności…

 

*

 

… przesypują mi się przez palce ―

ziarenka

― rozpalonego piasku…

 

Pot zalewa oczy…

 

… pulsuje w skroniach ―

rzeka wzburzonej krwi…

 

…

 

Drżące powietrze ― mami ―

nieistniejącymi oceanami…

… kreśli ― fałszywe perspektywy…

 

… czy można ― w cokolwiek wierzyć?

 

…

 

Niezliczona ilość gestów…

 

… zmieniająca się wciąż forma…

 

…

 

Potykam się ― o zasypane częściowo szkielety ― jakichś prehistorycznych stworzeń…

 

O żałosne szczątki

przeszłości

― bielejące pod kulą słońca…

 

…

 

Dokąd teraz?

 

Wszystko jest takie odległe…

 

…

 

… nie wiem ― na ile starczy mi sił…

 

*

 

Szum płynącej rzeki ―

przenika ściany…

 

… skuliłem się w sobie…

 

…

 

Daleko przede mną drga srebrnym blaskiem ― rozpędzona wiecznością ― strzałka czasu…

 

…

 

Szczęśliwe chwile

minionych dni

― rozsypują się w proch…

 

… kiedy na nie spoglądam z lotu ptaka…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Arsis]

… ze snu przychodzę…

 

… w sen ―

wnikam

― następny…

 

…

 

… idę wolno ―

pustym

korytarzem…

 

…

 

Zamknięte drzwi…

 

Otwarte okna…

 

… milczenie rzeczy…

 

…

 

Na drewnianym parkiecie ― leżą przekrzywione prostokąty ― słonecznego świtu…

 

…

 

W powietrzu ― o nikłym zapachu woskowej pasty… ―

 

… rozchodzi się ―

piskliwy szum

― bezbrzeżnej pustki…

 

…

 

Zbudziłem

się?

 

… zasnąłem?

 

…

 

Gdzieś ― między półmrokiem nieskończoności… ― a czernią ― przeszłego czasu…

 

… kusi mnie ―

cudowny

błękit lata

― i szelest liści…

 

…

 

Ześlizgują się

bose stopy ―

kiedy staję

― na krawędzi parapetu…

 

…

 

… rozkładam

szeroko

― ramiona…

 

…

 

… wstrząsają mną ― podmuchy wiatru…

 

*

 

Migoczą jeszcze gwiazdy… ―

 

…choć słońce ―

już dawno

wzeszło

― i zaszło…

 

… i znowu wschodzi ― wykonując pełny obrót ― wokół mojego serca…

 

…

 

Puste ulice pachną rozgrzanym asfaltem…

 

N i k t  n a  n i k o g o  n i e  c z e k a…

 

…

 

… wiatr ―

porywa

― śmieci…

 

Chwieją się zakurzone trawy

― w ukośnych smugach jaskrawego blasku…

 

…

 

Wybieram w telefonie numer, aby ci powiedzieć, że jestem…

 

… niestety ― dodzwaniam się ― tylko ―  d o  ― s a m e g o  s i e b i e…

 

*

 

Wielki

cud

― życia…

 

…

 

W stojącym lustrze drewnianego trema ―

dostrzegam

― wielce utrudzoną twarz…

 

Miałem zrobić coś ważnego

― lecz ―  z a p o m n i a ł e m,  c o…

 

…

 

Wszędzie wokół ―

ciągle te same

― kłamliwe szepty…

 

… chcą ― coś wciąż ― obwieszczać…

 

…

 

Wzbraniam się ― jak mogę ― przed uczestniczeniem w tym ludzkim cyrku…

 

…

 

Muszę wyjść…

 

Muszę

― zapić ten ból…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Blask szyb…

 

Firanki ― poruszane przez wiatr…

 

… w kobaltowym błękicie ― trwa wolny przepływ ― pojedynczych ― białych obłoków…

 

…

 

… mój chód jest niepewny ―

jakbym się

przebudził

― po milionie lat…

 

… idę rozświetlonym ―

przez słońce

― niekończącym się korytarzem…

 

…

 

Przybywam

znikąd…

… donikąd idę…

 

…

 

Wsłuchuję się w szmer ― promieniowania wszechświata…

 

… rozpędzone piksele ―

uderzają wciąż

w membrany

― moich pulsujących uszu…

 

I nie mogę się nadziwić ― temu milczeniu rzeczy…

 

...

 

… wirujący kurz ― osiada ― na kamiennych posągach…

 

…

 

Nie czuję chłodu ziemi…

 

Unoszę się

― jak duch…

 

…

 

Donikąd lecę…

 

… nie powita nikt…

 

*

 

Mijam w korytarzu białe ― zatrzaśnięte na wieczność drzwi… ― przystanki życia i czasu…

 

… numery ― nazwiska ― pościerał czas…

 

…

 

Przytulam się do chłodnej ściany… ―

 

… wdychając ―

nikły

zapach

― olejnej farby…

 

…

 

Wydaje mi się,

że ktoś tu jest,

ale niewidzialny…

 

…

 

Wyciągam dłoń…

 

… przeszywam próżnię…

 

*

 

Biegnę po ukwieconej łące…

 

… po złotym piasku ―

pośród łanów zbóż…

 

…

 

Upadam…

 

… wstaję…

 

…

 

Wiatr rozwiewa włosy

― słońce ogrzewa twarz…

 

…

 

… składam się teraz z samego światła…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 16 Kwietnia 2021 przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[OloBolo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Astro Maestro]

 

[OloBolo]

 

[Astro Maestro]

@Dag dzieki. pozdrawiam.

[Arsis]

 

 

 

 

 

 

 

 

[Arsis]

 

 

 

 

 

[Arsis]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Wędrowiec.1984]

W zasadzie powinienem tej płyty nie lubić. To taki nowy, rozdmuchany Maiden, pełen silenia się na prog rock. Gdzież temu do Numerka bestii...

 

...ale, coś w tych kawałkach jest.

 

 

[Arsis]

 

 

 

 

 

[OloBolo]

 

 

[Arsis]

 

 

 

 

 

 

 

[jan_komułzykant]