Rozterki poety

[Neftyda]

Jak opisać gęsim piórem,
Pieknych gwiazd złocisty blask,
By czytelnik mój z podziwu,
Wydał wnet najszczerszy wrzask.

Jak uchwycić myśli obraz,
Latający w mojej głowie
Da się złapać go w dwie ręce,
Oraz zamknąć w jednym słowie?

Jakich trzeba cyrografów,
Aby duszę wlać w atrament,
Iskrę boską czy tez ludzką,
W głowie ład czy istny zamęt?

Jak zobaczyć, ja się pytam,
Rzeczy wielkie z codzienności,
Życie zwinąć w metaforę,
Serce wyrwać z przeciętności.

[Wędrowiec.1984]

...gdybym to ja wiedział. Chyba nie ma złotego środka. Zresztą, czy w innych dziedzinach życia takowy w ogóle istnieje? 

Edytowane 19 Stycznia 2020 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[fregamo]

o fanie ale założę się że w życiu nie miałeś w ręku pióra ... stalówka atrament i td.. nie mówiąc już o gęsim ...

tekst poprawny

rym konsekwentny (choć dokładnie się nie przyjrzałem)

lecz pamiętaj a mówię to ja xd 

zawsze treść jest ważniejsza...

formę można doszlifować (choć u mnie kuleje)

ale treści nie da się...

pozdrawiam

+ nie tylko za rozterki

  

Edytowane 19 Stycznia 2020 przez fregamo (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

miast rwać włosy i miąć kartki

tupać nogą z całych sił

ze spokojem się zastanów

nie wypruwaj flaków żył

 

"serce wyrwać z codzienności?"

tę odpowiedź już sam znasz

zamiast burzyć się i złościć

zamknij oczy sercem patrz

 

pozdrawiam:))

 

 

Edytowane 19 Stycznia 2020 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Lach Pustelnik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

te "ręce" zmieniłbym na "dłonie". No i ten ciąg pytań - bez odpowiedzi - można ciągnąć w nieskończoność. Jako odpowiedź wyłowiłem z pamięci W. Blake'a ' " Auguries of Innocence":

 

By ujrzeć świat w ziarnie piasku

I niebiosa w wodnej lilii

Zamknij nieskończoność w dłoni potrzasku

A wieczność sprowadź do chwili

(tłum. LP)

[Gość]

@Neftyda znamy my te rozterki, prawda koledzy? ;). Cyrografów zdecydowanie nie polecam, w dłuższej perspektywie inwestycja zupełnie nierentowna ;). Chyba rację ma Jacek (pozdrawiam!) - pisać o tym, co się kocha. Wtedy serce dyktuje.