Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szczupak goszcząc swoich gości

zamiast płotek podał ości

i tak gościom swym tłumaczy

niechaj każdy z was wybaczy

 

że nie podam dzisiaj mięsa

nawet ciut ciut, nawet kęsa

wszak to piątek moi mili

i jedynie mogę chili

 

podać dla dodania smaku

lub też ździebko pasternaku

by wzbogacić danie postne

w tym przypadku danie ostne.

 

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

Ależ proszę, nie ma sprawy

wieś Antonin, rybne stawy

pierwsza kładka od jawora

tylko proszę przyjść z wieczora

 

do północy nic nie zjemy

za to później odpijemy

flaszkę czystej albo rumu

wśród szuwarów i trzcin szumu

 

zagryziemy jakąś płotką

mam zalewę kwaśną, słodką

więc nim zwalisz się na chatę

ja przyrządzę marynatę.

 

 

z pozdrowieniami HJ

Opublikowano

@jan_komułzykant

Były to upiorne leszcze

bo me ciało ciągle jeszcze

od tych mąk się często wzdryga

i kto wie czy nie Tołpyga

 

swoje skrzela w tym maczała

i czy ją nie wspomagała

Okoniowa swą szorstkością

boże chroń przed jej miłością.

 

Nie wiem jak innym mnie się udało

pośród tej rzezi uchronić ciało

a kilka ranek, liczne ukłucia

nie wymagają nawet współczucia.

Opublikowano

@jan_komułzykant

Haczyk? Pewnie przerdzewiały

bo się wyprostował cały

niczym struna mandoliny

no i chyba z tej przyczyny

 

z życiem swoim ujść zdołałem

choć się tyle nasłuchałem

skryty w gęstym tataraku

ty pokrako, ty pętaku.

 

Nie ujawnię tych wulgarnych

żeby charakterów (czarnych

nie promować, nie hołubić

bo się takich nie da lubić.

Opublikowano

Oj, ten Szczupak - chirurg zdolny

zamiast mięska podał ości,

ja rozumiem - kości, chrzęści,

szkielet wypruć z mięs powięzi...

Ale ości?

 

Te drobniutkie?

Z międzymięśni blade szpilki?

Skąpcem trzeba być nie lada,

by wydłubać bez pomyłki.

 

Opublikowano

@Deonix_

Ależ drogi przyjacielu

szczupak, praktyk od lat wielu

choć przeważnie swoich gości

łyka szybko i w całości

 

czasem (rzadko) celebruje

i z ofiary wydłubuje

ostki nawet te najmniejsze

wtedy mięsko jest smaczniejsze.

@jan_komułzykant

Choć w temacie tym nie siedzę

starczy zrobić skok za miedzę

choćby nawet i u Czechów

w trakcie ochów tudzież echów

 

zrobić (mówią) czeski błąd

no i z lamy jest wielbłąd

że bez garbu? dorobimy

jak powtórnie ich sparzymy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lenore Grey poems W zasadzie o to dokładnie chodzi w weird fiction. Człowiek mierzy się z niewytłumaczalną i przepotężną grozą, której nie pojmuję. Wie, że jest już zgubiony od początku a mimo to brnie dalej z zamysłem, że tylko on może dzięki np. swojej wiedzy może rozwikłać tajemnicę lub pokonać duchy, zjawy, stare bóstwa z innego wymiaru czy wyznawców dziwnych kultów. Często ceną jaką ponosi jest nieludzka śmierć lub popadnięcie w całkowity obłęd i szaleństwo. Co skutkuję tym, że jego opowieść jest zupełnie niewiarygodna dla postronnych. Dlatego opowiadania weird zaczynają się np. w psychiatryku albo od historii w stylu siostrzeniec odziedziczył dom po starym, zbzikowanym wujku, który umarł w dziwnych okolicznościach a teraz przy grzebaniu w jego rzeczach odnajdują się książki lub dzienniki ze strasznymi opisami i rysunkami jakiś potwornych postaci...
    • @Simon Tracy wow, nie myślalam jeszcze o tym, o czym wspomniałeś na końcu hah Bardzo ciekawe
    • @Lenore Grey poems Dziękuję.  Starałem się oddać ducha książki Hodgsona, choć początek historii u mnie jest zupełnie inny od tej z powieści.  Ale ostatnie zwrotki są już bezpośrednio powiązane. Elementy transcendencjalnej grozy, dziwne cienie i zachowania przyrody, zjawy i duchy na pokładzie, no i upiorna zielonkawa mgła, wzmagająca odczucie odseparowania od świata i grozy. No i typowe dla grozy czy horroru XIX-wiecznego. Tylko jedna osoba przeżywa ten koszmar by móc go opisać w formie dziennika bądź listów. U mnie jest to wiersz. Łączy się to trochę z weird fiction, gdzie niewytłumaczalne zjawiska odbierają życie wszystkim a zostawiają cudem ocalonego by mógł jakby opisać ich zwycięstwo nad człowiekiem.
    • @Migrena Jacku daj żyć przez twój jogurt parsknąłem śmiechem przy śniadaniu i małżonka musiała zmienić obrus. Wyborne! Dawno tak się nie ubawiłem twoje ciągi logicznych skojarzeń zachwycają. Ja mam za sobą psychologa i psychiatrów w pewnym momencie życia uznałem że to fajne doświadczenie i rok czasu poświęciłem na opowiadaniu im swojego życia, które w zależności ich stopnia wiedzy i zaangażowania ubarwiałem. Niestety nie miałem tyle szczęścia co ty. O czerwonych szpileczkach mogłem zapomnieć natomiast trafiały się szpitalne trepy gustowne skoki czy modne babcine ciepluchy. Raz ubawił mnie psychiatra pyta mnie czy pan pije ja mówię jak wszyscy a on co to znaczy na to ja no do obiadu kropelkę wina a ile razy w tygodniu a ja na to przecież obiad jem codziennie; i codziennie pan pije? a tam znowu pije mówiłem kropelkę do obiadu Diagnoza alkoholik pije codziennie skierowanie poradnia AAA. I tam dopiero były jaja ale to zostawię na inny czas.
    • @Waldemar_Talar_Talar

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...