gruz z kieszeni wysypując

[Joachim Burbank]

wylękniony i strapiony

czekasz końca tego dnia

czujesz że nie pasujesz

coś jest nie tak

 

nasłuchujesz kiedy nastąpi eksplozja

kiedy blachę przegryzie rdza

i nastąpi przełom

lub wyłom w murze

 

stoisz pod ścianą

badasz grunt pod nogami

ludzie źli

ludzie uśmiechnięci

 

dławienie w gardle przełykasz

przygryzasz wargi i idziesz dalej

na przekór i wbrew sobie

 

z naiwną wiarą

że może jeszcze się uda

nie udawać

 

Edytowane 29 Grudnia 2019 przez Joachim Burbank (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj Joachimie - ten wiersz do mnie przemawia

jest lekki  mimo  że  ma momenty  trudne.

                                                                                                                      Pozd.

[Joachim Burbank]

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo dziękuję za czytanie!