Myśląca maczuga

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Ile myśli gnieździ się w stalowej bańce,

posłusznej prawu Newtona, na gałęzi

Drzewa Wiedzy, z którego za chwilę spadnie

na ziemię - sprężone światło się rozpręży,

 

aż ugną się sady wiśniowe i palmy

zapłoną rumieńcem, kiedy posiwieje

Drzewo jak grzywa Einsteina, i wypali

swój czarny cień, jak sztandar wbije go w ziemię,

 

w imię poDstępu światła.

 

Na kamieniu usiadła maczuga

i myśli, bardzo dłuży się jej cień,

a słońce podstępuje i mruga -

- sprężaj się maczugo, gaśnie już dzień.

 

Wystyga lawa, kamienieje zmierzch,

weź siebie w garść i rąb skałę nocy,

swój żar z niej wydłutuj, noc czarny zwierz

kłem razi wszędzie – wypal mu oczy,

 

w imię poDstępu światła.

 

[iwonaroma]

Chyba zmieniłeś wielkość czcionki co jest na plus w czytaniu z komórki  :)

Dobry zabieg z tym dużym D, co by się nie pomylić z postępem ;)

 

Mądry wiersz. 

pozdrowienia

[Lahaj]

@Krakelura owce uzbrojone w atom tym jesteśmy

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Dzięki za komentarze. Pozdrawiam.