Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niby przypadkiem dotknąłeś
wczorajszego dnia
co siadł na mokrym policzku

nie dociekałeś skąd u niego ta gorycz
ciepło patrząc znad filiżanki
zacząłeś opowiadać o kolorach

biała cisza i stłumione kroki
wędrujące ku kominkowym iskrom
wesoła zieleń pachnąca kwiatami
pochylona nad naszą nieopaloną skórą
ciepły letni wieczór w rydwanie gwiazd
gdy chwytaliśmy warkocz Bereniki
kocim ruchem ocierająca się o kolana
paleta jesiennych barw


uśmiechnęły się zza rzęs lśniące świetliki
odłożyły na bok album poszarzałych zdjęć
by na nowo przeżyć aromat kawy we dwoje

w tle cygan na skrzypkach grał
gdy podając ustom krople czerwonego wina
opuszki spotkały się ostrożnie

25.01.05r.

Opublikowano

Witam ;)

hewaka ma sporo racji.
Tak generalnie to myślę, że pisze Pani za 'dokładnie' (stosując wszystkie zasady odnoszące się do tzw. plastyczności języka, np. podwojone przymiotniki).
Zrobię taki mix - prosze zobaczyc jak wyglada - sugerowałbym próbowac pisać w tę stronę (ale oczywiście to tylko moje widzimisie ;)

dotknąłeś niechcący
wczorajszego dnia
na mokrym policzku

skąd ta gorycz

patrząc znad filiżanki
zacząłeś opowiadać o kolorach


ciepły wieczór
gdy chwytaliśmy warkocz Bereniki

kocim ruchem ocierająca się o kolana
paleta jesiennych barw

zza rzęs lśniące świetliki
album poszarzałych zdjęć

na nowo aromat kawy we dwoje
cygan na skrzypkach

krople czerwonego wina
spotkały się ostrożnie


Pociąłem strasznie i wygląda teraz jak pacjent po operacji 3-go stopnia, ale z tego można coś wykrzesać. Moja rada to oszczędność słów (lepiej sugerować emocje niż pisać o nich wprost - to daje jakieś pole wyobraźni czytelnika ;)
pzdr. b

Opublikowano

:) faktycznie wygląda jak pacjent po niesłej operacji P. Romanie
ale hmm....zmieniłam tylko troszkę pierwszy wers...znad filiżanki można patrzeć bardzo różnie, a tekst pisany kursywą, to jakby luźna kartka włożona w książkę ;) i jest to swego rodzaju podróż ;)
:) a co mają wspólnego lśniące świetliki i album poszarzałych zdjęć ?
jak dla mnie troszkę za mocno pocięty ten pacjent...zgubił gdzieś po drodze swoje "ja"
ale to tylko moje skromne zdanie :)
acha.....i może zrezygnujemy z Pan...Pani :D
Romku mam różne wiersze....myślę,że żaden nie jest "doskonały" niektóre są pełne niedomówień(co też mi się zarzuca), niektóre są tak jak ten bardziej opisowe, a inne no cóż musiałbyś sam ocenić ;) ale nie wiem czy org....kiedykolwiek będzie "moim domem" ;)
tak naprawdę to jestem zupełnie gdzie inndziej, a tu zaglądam by poznać opinie innych ludzi...ludzi którzy mnie nie znaja i spojrzą z boku na to co piszę i jak piszę :) no cóż mimo wszystko zależy mi na czytelniku i z chęcią korzystam z dobrych rad jeśli tylko wiersz nadal będzie moim "spojrzeniem", a jego treś nie straci tylko zyska :)
Dziękuję za komentarz....operację ;).....pomyślę czy pacjent przeżył czy też nie :D
Pozdrawiam
ama

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:)
1. Za Romka gotów jestem zabić! Asher stworzył tego potwora, a ja muszę cierpieć (jestem bezet ;)
2. Skoro autorka wytrzymała widok wiersza po operacji - znaczy nie jest najgorzej (dzięki za poczucie humoru ;)
3. Tu czy gdzieś indziej - wiwersze zawsze się czyta jednako.
pzdr. b
Opublikowano

-ok. Miły bezecie :))) nie ma Romka ;) choć pamietam był kiedyś Tytus Romek i Atomek :P
-widok wytrzymałam choć serce czy co to tam puka ledwie dyszy z tego widoku :D
-jasne,że jednako się czyta ale są bardzo różne komentarze hihi ;)
-ale hmmmm mądrzy ludzie powiadają,że starych drzew się nie przesadza hihi
Pozdrawiam
ama

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...