Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Schowałam na strychu
mój najlepszy wyjściowy uśmiech.
Chodzę od sumienia do sumienia,
nikogo nie zastałam.
Panie, zaczynam sen
od środka, na czole perlą się niewinnie
kryształki strachu.
Wyjmuję znikąd
napoczętą nadzieję, wypłowiała miłość
czai się pod oknami;
nagle zrobiło się czarno i parno.
„Skąd tyle snów
w naszych wspomnieniach?” – pyta
przypadkowy przechodzień.
„Pora przedzierzgnąć się
na stronę światła”.
Dusza suszy się
na sznurze, ze wschodu sypią komety.
Przeobrażona w milczenie, wygrzewam
pustkę ciała
w cieniu ognia. Kiedy już umrzesz,
przyjdź
i o wszystkim opowiedz.
Znów brodzę w odmętach wiary,
nie wiem, czy właściwie wybrałam.
Dręczą mnie przerysowane słowa, kiedy szukam
znamion Twojego nieistnienia.
Odliczam niepokorny puls,
Bóg czai się w kuchni, za kredensem;
dotąd prowadzi czarna róża wschodu?
Odmierzam paciorki łez, przepadła z kretesem
jeszcze jedna wieczność.
Za Twoją duszą czai się przysięga –
zeschnięte resztki
złudnego listu.
Rozczaruję się, jeśli pokażesz mi,
w którą stronę rozrasta się
Twój cień.

Opublikowano

Końcówka tego wiersza mogłaby z powodzeniem tworzyć odrębną miniaturę 

Bardzo mi się podoba :-)

Opublikowano

Podoba się bez wersu z czarną różą wschodu, zobacz nawet nabrałby dynamiki:

 

"Odliczam niepokorny puls,
Bóg czai się w kuchni, za kredensem;
Odmierzam paciorki łez, przepadła z kretesem" 

 

Mz to dużo lepszy tekst niż ten przedostatni. Możliwe, że spędzilaś z nim więcej czasu

jeśli tak to było warto 

Dostałem serce 

Po czym odebrano mi serce 

Życie... ;-)

Opublikowano

Bardzo dobry tekst. Jest jak opowieść.

 

Podoba mi się to, że wprowadzasz wiele różnych motywów ale nie przypadkowo. Łączą się ze sobą i przeplatają zgrabnie jeden w drugi. To sprawia że czyta się lekko, pomimo że utwór jest poważny. 

 

I jeszcze jeden plus za język - bardzo poetycki.

 

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-breakBardzo dziękuję za opinię. Co do schematyczności to się, jak wiesz, zgadzam. Ale oprócz treści jest jeszcze forma przekazu. A wracając do tego, że chłopak mógł ją uprzedzić o swojej niepełnosprawności. To nie zawsze działa tak, jak nam się wydaje. Mój znajomy, trochę starszy ode mnie miał wypadek na motocyklu, przeżył ale jako niepełnosprawny. Szybko opuściła go dziewczyna (po 2 latach wspólnego życia),  Po wyjściu z psychicznej depresji, zaczął pisać na portalu randkowym, po prostu nie chciał być sam. Potem opowiedział mi, jak reagowały dziewczyny na wiadomość o tym, że jest na wózku. Jedna stwierdziła, że niepełnosprawni są mało inteligentni a ona chce mieć mądre dzieci, a inna zażartowała - to po co się tu pchasz z tym wózkiem.  Fenrir może bał się tak szybkiego odrzucenia a może chciał zobaczyć fizyczność Febe.  
    • @Simon TracyDziękuję :-) W zupełności się zgadzam. 1-2 listopada cmentarz przypomina raczej jarmark, albo piknik i bywa to męczące. My potrzebujemy raczej otoczenia sprzyjającego smutkowi. Chociaż w wielu kulturach nie jest to święto ponure, a raczej okazja, aby zaprosić bliskich zmarłych - nawet na chwilę - do swojego życia i cieszyć się ich - trochę magiczną - obecnością (o ile ktoś w nią wierzy i ją odczuwa). Pamięć to z kolei bardzo osobista sprawa. Jeśli ktoś nigdy nie czuł się związany np. z jakąś daleką, raz widzianą w życiu ciotką, albo praprapradziadkiem, którego nawet nie znał, to raczej zrozumiałe, że nie przejawia potrzeby odwiedzania ich na cmentarzu częściej, niż raz do roku, "bo wypada". Co innego wizyty na grobie ukochanych rodziców, dziadków, bliskiego przyjaciela...  @GerberDzięki :-)
    • @Annna2 Dzięki, również zdrowia życzę.
    • No, ciekawie opisałeś ten czas pełen zadumy.
    • Poeci i artyści zazwyczaj byli wyzywani od inteligenckich nierobów 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...