Rymowanka o człowieku

[beta_b]

Jak trudno do serca przyjąć człowieka,
z całym wachlarzem zalet i wad.
Zawsze za mało, zawsze coś nie tak!
zwyczajnie przyjąć człowieka tak.

Trudno otworzyć drugiemu bramy,
puścić obawy, że będzie coś chciał.
Świat raz wewnętrznie poukładany

narazić na inny katalog nazw.

I zrezygnować z ciągłej kontroli,
ufać normalnie, że dobry jest świat.
Przyjąć po ludzku i nie uciekać.
Poczuć - jak równy jest każdy z nas.

Edytowane 29 Listopada 2019 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pojechałaś.

Słyszę smutek człowieczy.

Mam nadzieję, że to chwilowe.

 

Nie brookliński most.

 Dasz radę.

Pozdrawiam

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj  - ale tak mogłoby nie być - wszystko od nas zależy

czy się otworzymy czy nie - zaryzykujemy  uwierzymy.

Fajny wiersz o czyś godnym.

                                                                                              Uśmiechu życzę i ciepełka.

 

 

[Krzysica-czarno na białym]

Trudno jest wpuścić 

Otworzyć bramy 

Kiedy na drodze 

Ciernie co krok

 

A blizn na ciele

Też coraz więcej 

Chociaż z nadzieją 

Witałaś rok 

 

[Oxyvia]

O, wiesz co? Obie właśnie wrzuciłyśmy wiersze o podobnym rytmie: krótkie wersy, często zakończone jednosylabowymi wyrazami, i podobny rozkład akcentów (melodia). :) Jeden i drugi mógłby być piosenką, gdyby znaleźć kompozytora.

[Alicja_Wysocka]

Fajnie by było, tylko zawsze jakieś 'ale' majaczy w tle :)

[Paweł Artomiuk]

 Trudno otworzyć
drugiemu bramy
puścić obawy
że będzie coś chciał
i świat wewnętrznie
poukładany otworzyć
na cudzy bagaż 
wartości i nazw. 
 

 

W drugiej strofie jakbym nie czytał to gubię rytm, poza tym ładnie. 

Edytowane 28 Listopada 2019 przez light_2019 (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pytając siebie o otwartość, możemy do różnych wniosków dojść... Ściskam.

 

Masz rację, Waldku, i tego się trzymajmy. 

 

Ciernie to cudze interesy. Grubsza skóra to jest to. ;)

 

Wiedziałam o tym, kombinowałam chwilę ale bez dobrego rozwiązania. Zmieniłam ale nadal nie to. Dzięki za komentarz. 

 

@Alicja_Wysocka @Oxyvia - ściskam Was Panie ciepło, dziękując za obecność. bb

[Paweł Artomiuk]

Dobra zmiana ;-) Pozdr. 

Pomysł jeszcze nad podmienieniem słowa "narazić" na inne. Albo i nie... Nie wiem, ale jest dużo lepiej. 

A tak? 

 

Trudno otworzyć
drugiemu bramy
puścić obawy
że będzie coś chciał
świat raz wewnętrznie
poukładany

narazić na inny
bagaż nazw.

Edytowane 29 Listopada 2019 przez light_2019 (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zmienione, powtórka RAZ w kolejnej zwrotce zaowocowała migracją wersów a potem kolejną zmianą. Lepiej? Nie wiem, ale ugładzony. 

Dzięki Lighcie za zaangażowanie, wrażliwość i ucho. bb

[Gość]

@beta_b Piękna puenta. Bardzo delikatny styl...duża wrażliwość.

Zagrałaś na swoich strunach moją melodię. Thx.Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nieco wspiera myśl, że inni mają / myślą / odczuwają podobnie ;).  Dzięki za obecność. bb

[Nata_Kruk]

Wczoraj zostawiłam tylko cichutki ślad, ponieważ nie chciałam marudzić o formie... ale widzę zmiany,

jak dobrze... wierzę, że przekonałaś się na dobre, że lepiej 'to' teraz wygląda.

Śmiało dodam dzisiaj... treść i forma na duży plus.

Pozdrawiam.

Edytowane 29 Listopada 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Luule]

Tak, piosenkowo się zrobiło. Mnie to nawet Osiecką zapachniało:)

no trudno tak wpuścić, choć człowiek uczy się całe życie, to niektórym zdaje mi się przychodzi to łatwiej, innym trudniej. a tym, co trudniej, to chyba łatwiej odpuszczają, gdy przychodzą trudności, albo trwają, ale ciężej to znoszą;) bo jak się pogodzić z tym, że ktoś jest inny i chce być sobą, niekoniecznie po naszej myśli. 

[Czarek Płatak]

Trudno, bo się po drodze zrażamy. 

Bardzo śpiewny tekst! 

[Annie]

Ładny wiersz.

pozdrawiam

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Natko, wyszedł całkiem równy, jak go wciągnęłam do jednej linii. Najbardziej jednak jestem zadowolona z odkrycia rozwiązania problemu końcówki 2 zwrotki: narazić na inny katalog nazw. Było to całkiem proste, ale na ów czas nieosiągalne. 'D

trwają, ale ciężej to znoszą - tu jest magiczna furtka - dlaczego, ten mechanizm chcę poznać. 

a jak ominąć te rafy? są tacy co potrafią. 

 

 

Wszystkim się kłaniam, nieco zdziwiona, że prosty terapeutyczny tekst tak się spodobał, patrząc na ilość polubień. Może być po części, że to mnie w nim lubicie. I to jest jeszcze milsze, niż słowa.  bb