Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Jedziemy do roboty,

włączamy więc laptopy.

Z każdej prawie strony,

świecą też smartfony.

 

Ludzie się wpatrują,

internet penetrują,

chcą wiedzieć, co się stało,

komu co się sfajdało.

 

Kto kogo zamordował,

albo też skorumpował,

kto złamał dziś karierę,

przez wielką seksaferę.

 

Kto wielkie ma  problemy,

o których się dowiemy.

Komu nic nie pomoże,

choć całe życie orze.

 

Wreszcie, kto już nie żyje,

internet wnet odkryje.

To nie jest żadna ściema,

był - i już go nie ma.

 

Wielka szkoda, mówią żywi,

ale jacy są szczęśliwi,

że to nie ich spotkało,

że może mają mało,

 

ale jadą do pracy,

i szczęśliwi są tacy.

Laptopy, smartfony,

jesteś osaczony.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ależ to świat uciśniony.

Cała uwaga na negatywizmach, w stanie stałego zagrożenia. To czuć przez skórę.
Jakby chcieli sobie poprawić humor cudzymi problemami. Niby wiem, że tak jest, ale to strasznie smutne, taki przykurcz gdzieś w sercu. 

bb 

Opublikowano (edytowane)

Ludziska się wpatrują,

internet penetrują:

tu taniej, tu okazja,

tam nowy bar "Małmazja";

 

pięć nowych fot zapodam,

to punkty sobie dodam;

sto lajków na Facebooku:

każdy po jednym looku

 

dodaje plus do plusa

- teraz wysiadam z busa

i idę zapatrzony

w rozmigotane strony;

 

o, jest mail o dostawie:

już w biurze się przy kawie

pochwalę kompem nowym -

po prostu - zawrót głowy!

Edytowane przez WarszawiAnka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W mojej SKM-ce  jest trochę czytających książki, dawniej sporo ludzi czytało gazety, teraz prawie nikt, ale głównie to smartfony, a jadący trochę dalej,  mają otwarte laptopy. Jest raczej cicho. Pozdrawiam. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawda. Ja wcześniej też sprawdzałem wszystko. Na szczęście pracę mam w pracy, a po pracy wolne więc maile sprawdzam na cito tylko wówczas, gdy oczekuję na jakiś ważny, a fb wystarczy mi raz dziennie. Nie jak kiedyś raz (co najmniej) na godzinę i zupełnie nie wiadomo po co :) Fora to też wciągający temat, ale kiedy zauważyłem, że więcej czasu zajmuje mi rozprawianie na temat wierszy niż ich pisanie stwierdziłem, że to nie moja droga i zaglądam na nie nie więcej niż kilka razy w tygodniu. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...