Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

powiewem wiatru się unosi

plastycznym ruchem uniesienia

tiulowe tutu dumnie nosi

wychodząc zza kurtyny cienia

 

muśnięciem krwawej baleriny

dotyka swego postumentu

zabrakło aż tylko godziny

do tanecznego testamentu

 

haftem chirurga gasi oczy

topi swe serce w formalinie

z bliznami swymi dumnie kroczy

ile jest życia w tej dziewczynie

 

tańczy na wieki wychodząc z cienia

w obrazie mistrza ocalenia

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Kot dziekuje za komentarz. Bledy poprawione. Uwielbiam ozywiac surrealistyczne obrazy. Pozdrowienia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

@Justyna Adamczewska dziękuję Justyno, miły komentarz. Czasami myślę, że ta moja zabawa z surrealizmem, może być naznaczona profanacją talentu jego ojcow...aż tylko...w tym wierszu było ziarnem pieprzu, tam zabilo jej serce po raz ostatni. Interesuje mnie, jak wiele może zrobić jeden artysta dla drugiego, malując obrazy. miłego weekendu

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...