Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Oczy moje podnoszę do nieba, 
Ciebie Ojcze proszę o litościwą łaskę. 
Tyś ratunkiem, gdy dusza potrzebuje chleba,
A gdy człowiek zakłada maskę, 
Tylko Ty prawdę znasz, 
Zawsze widzisz smutek uśmiechem zakryty, 
Co będzie pokaże czas, 
Dla Ciebie nasz los jest już wyryty.
Nie ingerujesz w naszą wolną wolę, 
Czym miłość wielką okazujesz. 
Każdy z nas ma na tym świecie swoją rolę, 
Masz nad nami władzę, a wolność ofiarujesz.
Kochasz nas - dzieci swoje, 
Jesteś tatą wszystkich ludzi. 
Każde dziecko się kiedyś buntuje
I swym zachowaniem smutek w rodzicach budzi. 
Lecz każdy kto kocha, zapomina urazy, 
Przebacz więc owieczce zbłąkanej,
Nie ma człowieka bez skazy, 
Nie ma duszy czystej, grzechem nie zbrukanej. Mój brat potrzebuje pomocy, 
Czuwaj nad nim z nieba, 
Zabłądził, błąka się w ciemności mroku, nocy, 
Ześlij siłę, której tak mu trzeba, 
Ratuj duszę zamkniętą w celi , 
Ratuj Tato dziecko, które łaknie wolności, 
Ratuj tych, co z Twojej ścieżki zejść będą chcieli, 
Ratuj tego, co potrzebuje Twej miłości.
Ratuj owcę, która ku przepaści zmierza,
Ratuj owcę, która zabłądziła
Ratuj , ona potrzebuje swojego pasterza.
Ratuj, ona Ciebie z oczu straciła. 

Opublikowano

Hm... 

Zwróć uwagę na rymy. nieba-chleba, maskę-łaskę i inne tym podobne. Poza tym, jeśli chcesz, aby przekaz trafił do czytelnika zachęć go do czytania. Zastanów się nad rymami, zapisem wiersza, metaforami. Tak, jak jest teraz mnie nie ujmuje zupełnie. Piszesz o oczywistościach.

Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję  za cenne uwagi :)


Każde zdanie ma dla mnie znaczenie. 

Założyłam konto właśnie po to, by wiedzieć, co mogę poprawić, zmienić w swoim pisaniu. 

 

Najpierw wrzucę pozostałe wiersze, potem spróbuję poprawić się w nowych. 

 

Jeśli możesz, to prosiłabym o jakiś przykład, jak powinnam pisać

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za opinię  :)

 

Jak pisałam powyżej każde zdanie ma dla mnie znaczenie. 

 

Jeśli możesz, to prosiłabym o przykład jak powinnam pisać. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Już jakiś czas temu zmieniłam coś w moich wierszach. Wcześniej pisałam rym pod rymem, teraz piszę krzyżowy. Było ciężko się przestawić, ale dałam radę. Teraz też się postaram poprawi" swoje pisanie, tylko że nie bardzo wiem jak. Mogę prosić jakiś przykład jak powinnam pisać? 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Izafreya   Naprawdę? Wie pani: jestem osobą niesłyszącą i czy dałaby pani stworzyć melodię pod mój tekst? Na przykład pod taki:   Somalia   Kołysze, kołysze w cichy rytm: serce - rozbujało życie, życie i życie na rozstaju świata: bije - jak w derce rozstrojone wonią duszy i skrycie   kołysze, kołysze jak w tej manierce pijany rozum mój, oj, oj, panienko wciąż żyję i żyję w cudzej rozterce i przed śmiercią ratuj, ratuj, syrenko,   wiesz, ulubieńca, wiesz i kochaj skrycie zdziczałe na wylot - smutne: te serce - rozbujało życie, życie i życie  kołysze, kołysze i jak: w tej - derce...   Łukasz Jasiński (sierpień 2023)
    • -Mistrzu, czy można się wyrwać z gorzałki niewoli? -Jak groźny to wróg musisz sobie uświadomić, udaj sie do kościoła, powiedz: Panie Boże, pomóż mi grzesznikowi, bo tylko ty możesz, dać mi siłę wytrwania, bym do końca życia, był wolny od nałogu gorzałki wciąż picia. Wtedy udać się może, choć ciężko ci będzie, bo ona będzie kusić cię zawsze i wszędzie. To łatwe nie jest nigdy, wielu nie jest w stanie, gdy ktoś mówi inaczej, głupi albo kłamie  
    • Kraj to jest rojeń pisanych hojnie Na pergaminie pobożnych życzeń Od wieków woli przebłysk geniuszu Od szaro skromnych w cichości - ćwiczeń   Kraj który sławę  minioną ceni Niczym brylanty korony skarbce (Ale dbałości o wspólny trawnik I wspólne drogi – już nie wystarcza)   Kraj który kocha wielkich umarłych Co rok buduje mnogość pomników Jednak żyjących mądrych i dobrych Obrzuci gradem – kamiennych krzyków   Kraj wersów dźwięcznych zwrotek perłowych I mistrzów prozy – na świecie znanych Obelg tu mają obfitość bujną Inne na wieczór – inne na ranek   Kraj w którym chlebak pełny masz modlitw I romantyzmu całą kaburę A zamiast nowych skórzanych butów Weźmiesz optymizm dzielność brawurę   Kraj który nie da ci stu nabojów Nie da ci hełmu bunkra i czołgu Po śmierci da ci elegię srebrną I na mogile da – bukiet hołdu   Kraj z orderami – na nagiej piersi O gołej głowie w wieńcu różanym Czasem tu spotkasz – orła kotwicę Na starym tynku – zaplutej ściany…
    • Jak dla mnie: taki sobie... Jeśli już o kobietach, to: nie lepiej wrócić do punktu wyjścia - do czasów pierwotnych? Zapewniam panią, iż Święta Matka Natury jest bezwzględna - bez mężczyzn nie byłoby ludzkości, jeśli chodzi o mnie: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym i niech kobiety sobie robią co chcą, tylko: nie mają żadnego prawa naruszać mojej przestrzeni i w razie problemów - przychodzić do mnie...   Łukasz Jasiński 
    • @Leszczym ukłony posyłam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...