świt ostrożnie otwierał

[Wojciech Bieluń -Targosz]

początek obszaru
zadałem sobie pytanie
dlaczego zabiegamy o pamięć
skoro mądrość
obliguje do rozumienia
istnienia
jako przejście
na karty historii

zanim wstąpiłem
do mojego klasztoru milczenia
niedostatek wyobraźni
odmiennych
wcale mi nie przeszkadzał
zaledwie rozpoczynali
wędrowanie
po drabinie chaosu
ku  biografiom

Edytowane 6 Kwietnia 2019 przez Wojciech Bieluń -Targosz (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Świt, jako obszar, który co ranek można otworzyć (?)... fajne. Pierwsza filozoficzna nieco, ale sensowna.

Każdy z nas w jakiś sposób przechodzi na karty historii, tyle, że jedni z "medialnym hukiem", inni w ciszy/zrozumieniu,

że na to właśnie zasłużyli i o tym jest napisane w drugiej, chyba..:) Ciekawy wiersz.

Nie wiem, czy nie byłoby lepiej, zapisać.. wędrówkę.. to naprawdę drobiazg.

Pozdrawiam.

 

ps. Wojtku, zachęcam do wejść pod inne propozycje użytkowników.

Wybacz, chyba mogę to zrobić.

Edytowane 6 Kwietnia 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za komentarz, dla mnie jak zawsze rzetelny. Czytam od czasu do czasu inne wiersze, ale nie mam zwyczaju ich komentować. pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Wojtku, zwyczaje, od czasu do czasu chociaż, można zmienić, lub przynajmniej spróbować zrobić to.

No widzisz, jaka ze mnie baba... wiecznie jedno mi w głowie... :)

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuje za serduszko

[Wojciech Bieluń -Targosz]

ok. masz jak w banku.

[Tomasz_Biela]

Jak to czytam to jakbym czytał przypis objaśniający jakiś termin historyczny. Fu. 

Pozdrawiam t.