Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Czy na skróty, czy pod prąd

Czy do środka, czy też w kąt

Czy po śladach, czy na przełaj

Nie wybrałeś? Więc wybieraj!

Chcesz być z innym, czy też sam 

Jesteś ludzki, czy żeś cham

Jesteś silny, czy też słaby

Jesteś mądry, czy głupawy

Jesz już zdrowo, czy znów śmieci

Chcesz mieć kota? Wolisz dzieci?

Żyć dla siebie, czy dla innych

Czyś zwycięzcą, czy znów winnym

Czy wybrałeś? Może nie?

Więc wybieraj! Chyba że,

...ktoś ma wybrać dziś za Ciebie!

Będziesz w piekle? Chcesz być w niebie?

Tę odwagę w sobie miej!

Czy chcesz mocniej, czy też lżej...

Edytowane przez Kilgore Monroe (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witaj -   dobrze zacząłeś - wiersz brzmi  odważnie  prawdziwie

nie ma niewiadomych  jest o/k

Czekamy na kolejne.

                                                                                                                     Pozd.

 

Opublikowano

Nie jest to źle napisane,

przynajmniej jeśli idzie o formę fonetyczną.

 

Trochę bardziej mi to pasuje do działu satyrycznego, niż tu,

ale być może tylko ja tak uważam.

 

Jednakże, pomimo iż zgrabnie jest ten utwór spleciony i ma w sobie dość interesujące przesłanie,

mnie osobiście nie zachwyca.

Moim zdaniem ma wydźwięk moralizatorsko-dydaktyczny i wycieka z niego sztambuchowy klimacik,

którego po prostu nie znoszę, budzi we mnie jakieś obrzydzenie. Sorry.

Nie wszystko co jest proste, jest najlepsze i jedynie właściwe, wg mnie.

 

Pozdrawiam ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak tu taki poziom debiutów, to chyba tylko do komentarzy się ograniczę ^_^ Ja osobiście bym podzieliła na strofy, tak po 4 linie. Bardzo ładny refleksyjny utwór.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

What? Nie uważasz, że przegięłaś w tym momencie?

Jakim prawem stawiasz swoją opinię wyżej od mojej, zarzucając mi jeszcze cynizm?

 

Satyra może obejmować poważne tematy, może charakteryzować się groteską, ironią,

niekoniecznie humorem sensu stricto, że o tzw. czarnym humorze nie wspomnę.

Często pisze się ją właśnie rytmicznymi ośmiozgłoskowcami z dokładnymi i jednosylabowymi rymami,

tak jak tu. Dla mnie ten utwór jest nie tyle śmieszny, co prześmiewczy, z tym, że - jak podkreślam - DLA MNIE.

 

O gustach się nie dyskutuje, więc kwestii,

dlaczego nie jestem bezwzględną fanką powyższego utworu nie będę kolejny raz poruszać.

 

Jeśli jeszcze raz odezwiesz się do mnie w tonie podobnym do przytoczonego cytatu,

to zgłoszę to Administratorowi.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wybrzmiało to trochę inaczej,

ale skoro już okazałaś skruchę, to nie będziesz u mnie na czarnej liście :)

Wrażliwość to jedna z głównych cech artystów (w tym poetów), cóż poradzić :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...