WarszawiAnka Opublikowano 12 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 12 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Wzruszający komentarz, dziękuję Sylwestrze. Wprawdzie pisałam ten wiersz głównie z myślą o iluzjach i marzeniach, które się rozwiały, oraz o powrocie do piękna uczuć, które wywoływały, ale cieszy mnie Twoja interpretacja. Tak, to prawda, nieuchronne znikanie miejsc, które były nam drogie jest bardzo bolesne. Takie miejsca później nosimy w pamięci i przywoływanie ich wzbudza dawne emocje, ale i nostalgiczny smutek. Myślę, że co jakiś czas umiera jakiś fragment naszego świata. Ale rodzą się też nowe przestrzenie... Pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Sylwester_Lasota Opublikowano 12 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 12 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dokładnie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 12 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 12 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, cieszę się, że Ci się podobał. Myślę, że im wyższa wrażliwość, tym większa podatność na iluzje... Ludzie praktyczni, twardo stąpający po ziemi raczej iluzjom nie ulegają, chyba że ich ktoś sprytnie oszuka. Ale dla takich osób sztuka i poezja to zazwyczaj strata czasu, zbędne fanaberie. Czasami się zastanawiam: co jest lepsze? A o życiu snem i iluzją napisałam o wiele mocniejszy wiersz. Wkleję go za jakiś czas. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 12 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 12 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Wiersz ma regularny układ rymów: aabb, ccdd, eeff, gghh. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Franek K Opublikowano 13 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Witam. Piękny, nostalgiczny wiersz... Aż chciałoby się powiedzieć "Ech..." Mam drobną uwagę techniczną. Trochę mnie razi zestawienie obok siebie "daleko, w oddali". Licentia poetica owszem, ale ja bym próbował "daleko" jednak czymś zastąpić. Pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Franek K Opublikowano 13 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Witam. Piękny, nostalgiczny wiersz... Aż chciałoby się powiedzieć "Ech..." Mam drobną uwagę techniczną. Trochę mnie razi zestawienie obok siebie "daleko, w oddali". Licentia poetica owszem, ale ja bym próbował "daleko" jednak czymś zastąpić. Pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Marek.zak1 Opublikowano 13 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 (edytowane) Rzeczywiście. "Widzę w odda;li", czy "Gdzies tam w oddali" czy coś podobnego. Ja od początku jestem fanem tego wiersza i najbardziej mi się podoba ze wszystkich, jakie tu znalazłem. Edytowane 13 Marca 2019 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję, cieszę się, że wiersz się podobał. Dziękuję też za tę uwagę - chodziło mi tu o wzmocnienie poczucia odległości, tak jak przy powtórzeniu: daleko, daleko. Ale może to rzeczywiście nie to samo. Zastanowię się i doszlifuję. :) Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, Marku, za tak pochlebny komentarz, aż się zarumieniłam. :) Nie uważałam tego wiersza za aż tak udany, ale... piękno jest w oku patrzącego, jak mówią. :))) Pozdrawiam : P.S. A nad wyrażeniem odległości popracuję. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Marek.zak1 Opublikowano 13 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 (edytowane) Piszę, co czuję. Dotyczy niespełnienia, obecnego u wielu. Ja napisalem w tym duchu: ,,Kiedy zamykam oczy", ale on dotyczył spraw męsko-damskich, a u Ciebie jest bardziej uniwersalnie. Gratuluję :). M Edytowane 13 Marca 2019 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Niespełnienie jest najbardziej dotkliwe, gdy dotyczy rzeczy osiągalnych. Nie żałuję, że nie byłam na Księżycu - żałuję tego, co było w zasięgu ręki, a okazało się... nieuchwytne... Sprawy damsko-męskie są w tym wierszu bardziej obecne, niż to się może wydawać... Ale masz rację, nie tylko o to chodzi. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 @Marek.zak1 , @Franek K : Skorygowałam. Pozdrawiam 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 @Marek.zak1 : Dziękuję. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 13 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 @Liryk : Dziękuję za Twój głos. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Liryk Opublikowano 13 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. WarszawiAnko ten głos to czysta przyjmność:) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Wędrowiec.1984 Opublikowano 14 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. W dzisiejszym świecie takim osobom żyje się lepiej. Dzisiejszy świat jest bardzo ekstrawertyczny, dla ludzi mocno stąpających po ziemi przez co druga strona bywa mocno niedoceniana. Ale wiesz... ja tam lubię przenieść się w świat fantazji, być rycerzem, gwiazdą rocka, bohaterem czy nawet królem Olch'em z utworu Goethego. Co więcej, robię to prawie codziennie. :-) To jest trochę taki romantyczny świat niespełnionych marzeń... Hmm... może dlatego romantyzm tak bardzo mi się podoba...? 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Polman Opublikowano 14 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Marca 2019 (edytowane) Ten Twój wiersz to jest taka pusta rama do obrazu. Myśl tego wiersza jest taka subtelna, że każdy może oprawić w tą ramę własny, osobisty obraz. To jest po prostu wiersz :-) Jeden z lepszych widzianych przeze mnie na tym forum. Pozdrawiam :-) Edytowane 14 Marca 2019 przez Polman (wyświetl historię edycji) 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Marek.zak1 Opublikowano 14 Marca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Całłkowicie się zgadzam. Dla mnie kosmos.. Gratulujemy. M 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 14 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo mi miło. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 14 Marca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Marca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Myślę, że osoba obdarzona fantazją i wrażliwością nie tylko żyje o wiele bardziej "w głąb" niż inni, ale posiada jakby zwielokrotnione istnienie, trochę tak, jak aktor, który wciela się w wiele postaci... Problem jednak w tym, że trudno jej w pełni żyć własnym życiem, bo "przyziemne" sprawy nie są jej domeną... Przykładem jest funkcjonująca w kulturze postać malarza głodującego na poddaszu. Ma talent, ale inni nie rozumieją jego obrazów, a poza tym - on ich nie umie sprzedać. Może za to być doceniony po śmierci... Zastanawiam się, czy można być romantykiem, artystą, poetą, a jednocześnie umieć zadbać o swoje sprawy, umieć żyć tu i teraz, czy też te dwa aspekty ludzkiej egzystencji się nawzajem wykluczają? 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się