Proza w wierszu ?

[Bruno Clock]

Czy ona czuła coś prócz ogromnego żalu wobec niego?

Chyba nie.

Bynajmniej tak mi się wydaje.

Smutek, łzy i narastająca samotność...

Tak wyglądała jej codzienność.

Wraz z makijażem zmywała swój uśmiech,

z prysznicem całą chęć do życia,

nakładając krem pod oczy modliła się o jego magiczne działanie,

działanie, które miało zapobiec spuchnięciu,

nawilżyć suchą skórę, od pocierania jej ciągle w chusteczki.

Czesząc włosy dostrzegała w nich braki,

które pojawiły się od ich nadmiernego wyrywania.

Myjąc ręce widziała czerwony strumień,

krew zaś była skutkiem samookaleczania.

Wchodząc do pokoju miała ochotę sięgnąć po tabletki,

które były dla niej...

Opowiadać dalej? Czy resztę już znasz?