Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

i ja jestem ładna

wiec mieliśmy nadzieję

że będzie ładnie

 

ale nie jest.

 

skąd ta brzydota?

 

brak pewności utworzył rysy

drobne pęknięcia szczeliny

w końcu dziury i otchłanie

 

 

ciemność jest bezwzględna.

Opublikowano

ciekawie ujęłaś problem bycia ze sobą. 

 

Smutny, nieco przerażający wiersz, szczególnie wers:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na Ziemi nie ma bezwzglednej ciemności, pewnie chodzi o zachowania, podejście do partnera?

 

Jakby peelka była na innej plnecie:

 

Wiem, ze to opis twarzy, ale przypomina tez np. księżycowy krajobraz. 

No może równiez wysokie góry, jka np. Himalaje. 

 

Ciekawy wiersz . Miłej niedzieli J. 

Opublikowano

Ładny początek, ale skoro pojawiła się brzydota i jest stanem aktualnym (mieliśmy nadzieję, że będzie ładnie, ale nie jest), to chyba powinien być napisany w czasie przeszłym (byłeś ładny i ja byłam ładna).

 

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Na ziemi nie - choć jak widzę poniżej  8fun ma wiedzę na ten temat, muszę - tzn. chcę :) coś na ten temat poczytać - ale wewnątrz ziemi np. w otchłani to tego światła chyba niewiele?... Rysa jest dobrze oświetlona, szczelina mniej itd..

Co do tej bezwzględności ciemności to sprawa ma się "dobrze" tylko właśnie w tych niskich sferach, bo powyżej ziemi ciemność nie za bardzo podskoczy (co jest b.optymistyczne :)) a im wyżej tym gorzej dla ciemności.

Wiersz jest smutny, bo dotyczy rozczarowania, rozczarowania piękną zewnętrznością, za którą nic sensownego się nie pojawiło. 

Jeszcze chciałam podkreślić różnicę pomiędzy nadzieją a pewnością. Nadzieja jest ok, ale tylko do pewnego momentu i zresztą dość łatwo spaść z niej właśnie w zwątpienie. Pewność już tak łatwo nie da się strącić w dół :)

Zaskoczyłaś mnie tym odczytem, że pisałam o twarzy bo w sumie nie miałam nic konkretnego na myśli ale to fajny odczyt, tak jak ten księżycowy krajobraz...

Również miłej (jeszcze :)) niedzieli. 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Hmm, nadal jesteśmy ładni, ale to politura, wewnątrz drąży kornik ;) czyli brzydota..

Nadzieję zastąpiło zwątpienie, a pewności nigdy nie było - może w tym tkwił błąd.

Również zdrówka

Opublikowano

brak pewności - to rzeczywiście może być przyczyna niepowodzenia :)

 

nie mogę się oprzeć skojarzeniu ze słowami  pięknej piosenki śpiewanej  przez Grażynę Łobaszewską:

"Brzydka ona, brzydki on 
A taka ładna miłość"

:)

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

właśnie :) to a propos Twojego zacytowania :) tzw. brzydota rodzi nierzadko piękną miłość, a piękni... mają problemy ;) wystarczy przyjrzeć się niektórym celebrytom :)

pewność jest trudna, bo można się mylić, ale trzeba próbować, a nie tylko mieć nadzieję. pewność zmusza do działania, nadzieja może nieco rozleniwiać ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Milczy. Barowa śpiewaczka. Choroba zmogła jej synka. Leżał w łóżku na piętrze. Sny mu opowiadała z marmuru doniczka. Na niemoc duszy nic nie pomoże matczyna troską. A głos dusz już woła do siebie. Na zapomniane przez Boga moczary. Kwiatu nie powąchasz. Wina czary nie uchylisz. Z mołodycią nie zaznasz już młodzieńczego spełnienia. Kostucha już Ci zamyka oczy i ciemne zakłada okulary. Anioł spłynął z fresku na ostatnią spowiedź. Z pergaminem boskiego wykładu. Męczennicy chłoszczą się, wersetami z Biblii i Koranu. Słychać tylko płacz, miast świergotu ptaków. Olejki pachną sosną i esencją rumianu. Może Cię wskrzeszą słowa uroków. Echo ostatniego tchnienia. Tylko dla natury słyszalny odgłos. Mogiła jeszcze świeci pustką. Oparł się krzyż o mur ogrodowy. Krąży noc po włości. Skrzydła rozwinął Tanatos. Idą w orszaku przyjaciele, rodzice i wdowy. Znaleźli jeszcze pożegnalny list. Dla samobójcy tylko klątwa zostaję i na mogile demonów msza. Rozbierze Cię z tego grzechu robactwo i masa glist. Przemielą młodość na kompost. Triumf śmierci Cię synu rozgrzesza.  
    • @jeremy   Tak ... teraz rozumiem.   Powroty ...sentymenty..rozczarowania :)    "Kropla drąży skałę nie siłą lecz ciągłym padaniem".  Czasami warto być kroplą :)    Pozdrawiam jeremy :) 
    • @infelia   Fajnie :) infelia będzie po nas zmywał ;))) potrzebujemy jeszcze kogoś do sprzątania.?  ;)))    i oczywiście !!! Violetto !!!  jesteś pięknym człowiekiem :))) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...