Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

przestań się zapierać że nie

nienawidzisz

że nie masz takich  uczuć

nie pragniesz zemsty

za te wszystkie lata

niepowodzenia

rozczarowania

 

a gdyby się przyznać

powiedzieć prosto w twarz

niech przynajmniej wiedzą

bronią się

może powiedzą coś

istotnego

 

nie

lepiej wszystko w sobie

zamordować

udusić

powiesić

zadźgać

a potem zapakować do wielkiej skrzyni

i ...

 

oni  i tak to odwrócą

mają swoje wielkie prawdy

a zresztą wszystko odłożyli już

ad acta

 

 

Edytowane przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Skojarzyło mi się z "hejtem" - że tak spolszczę i z tym co mogą "oni" w swoich słowach. Z drugiej jednak strony jest inny aspekt tego utworu, coś emocjonalnego i coś  z czym trzeba się "rozprawić" ;-) Ciekawie oddane słowa, myśli i sam przekaz. 

 

Jeśli chodzi o treść, bardzo istotna, przynajmniej jeśli chodzi o mnie. Jeśli miałbym się do czegoś odwołać, (choć to nie jest najważniejsze), to zrezygnowałbym ze skromnego i moim zdaniem niepotrzebnego wersu "i..." oraz ad acta, zamieniłbym na coś, co byłoby bliższe tekstowi jako całości...

 

Pozdrawiam :-)

Opublikowano

Dobre, mocne.

Choć nie wiem,  czy umiem i chcę postępować tak,

jak Peelka zaleca.

 

Ale szczerość wobec siebie i swoich emocji uważam za ważną i potrzebną.

Wiersz warty uwagi.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Mam lekką awersję do tekstów mówiących o bliżej niedookreślonych onych i zwykle nie łudzę się że może powiedzą coś istotnego. Zaskoczyłem się na plus, ale na "i ..." i tak muszę narzeknąć. Cóż, każdy ma swoje wielkie prawdy.

 

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lenore Grey poems bardzo Ci dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
    • @Migrena To świetna wiwisekcja polskiego doświadczenia urzędowego, podniesiona do rangi egzystencjalnego horroru, podróż do miejsca, gdzie prawa fizyki ustępują miejsca prawom "okienka", a czas płynie w zupełnie innym wymiarze. Poczta staje się tu kulinarnym koszmarem, w którym gotuje się „cały XX wiek” z dodatkiem PRL-u. Tu czas się nie tylko się zatrzymał, ale sfermentował. Urzędniczka na poczcie to strażniczka tajemnej wiedzy, która „trawi regulamin z dumą dynastii”. Jej władza jest absolutna, a system, na który się powołuje, jest bóstwem kapryśnym i okrutnym. Klient jest bezsilny w starciu z systemem kolejkowym. Moment wręczenia ziemniaków zamiast książki to czysty to majstersztyk absurdu. Dialog z kasjerką – "A może to książka zamówiła pana (...). A ziemniaki… cóż. One przyszły, bo mogły"- to zdanie to kwintesencja urzędniczej logiki – niepodważalnej, choć całkowicie bezsensownej. W sumie to poczta jest tu metaforą świata, w którym zasady są niejasne, przeszłość (Gomułka, PRL) wciąż trzyma nas za nogawkę.   Bardzo dziękuję Ci za ten wiersz, nieźle się uśmiałam. Jest wyśmienity ! Idealnie oddaje to, co usłyszałam, gdy składałam reklamacje za niedostarczenie mi przesyłek.   Do: Głównego Inspektora ds. Czasoprzestrzeni i Przesyłek Niechcianych . Dotyczy: Niezgodności towaru z marzeniami (Przesyłka nr: "Zapotrzebowanie Egzystencjalne") Treść: Niniejszym zgłaszam sprzeciw wobec otrzymanej "Korekty Losu". Zamawiałem słowo pisane, a otrzymałem półtora kilograma surowej rzeczywistości w postaci bulw. Ziemniaki patrzą na mnie wymownie, ale nie da się ich czytać.  
    • @Robert Witold Gorzkowski   dzięki Robert:)   z tym obrusem.....głupio mi....chętnie przyjadę i wypiorę:))))   pozdrawiam!!!!!      
    • @iwonaroma   Iwonko.   za Wiolą powtórzę - świetny!!!!!   pozdrawiam:)    
    • @Berenika97   piękne pragnienie!!!!!   za osobistym, łatwo dostępnym i kojącym rezerwuarem wewnętrznego spokoju, który ma służyć jako tarcza lub wsparcie w konfrontacji z hałasem i chaosem życia.   o tym jest ten miękki, puszysty wiersz Bereniki.     piękno marzeń zaklęte w cudownych wersach.   Nika.   ja z pełnym szacunkiem...... pozdrawiam:)))))      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...