Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Moim zdaniem do splotu potrzeba przynajmniej dwojga, 

więc po mojemu byłoby: nasze spojrzenia się splatają ;

Później można by z kolei napisać - węzeł me ciało (...), np. :)

 

Podoba mi się akcja w wierszu, ale gadżety, że tak to ujmę,

w moim mniemaniu oklepane strasznie :)

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

"Me" jest nieładne, obecnie, to raczej "moje". Rymy ciągle masz bardzo proste i jak na rymowany wiersz, to zbyt chaotyczną ma budowę, moim zdaniem. Powyższa uwaga też jak najbardziej słuszna. Tak sobie myślę, że jeśli zależy Ci na poradach jak udoskonalić wiersz, to może spróbuj umieszczać je w dziale Warsztat, tam chyba łatwiej o dobre rady :)

Pozdrawiam serdecznie :)

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Cześć. Lidio. 

 

Nie miałam okazji wcześniej przeczytać Twojego wiersza, ale dziś przeczytałam. 

 

Już Deonix_ wskazała pewne, ze tak to ujmę mankamenty gramatyczne i ja się dołaczam do Jej opinii, ale widzę, iż pozostawiłaś wiersz bez zmian. Szkoda, bo byłby ciekawszy, gdybyś 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zmieniła (oczywiście to sugestia) na 

 

nasze spojrzenia się splatają, jednak to juz Twój wybór. 

 

Sylwester też podpowiedział nieco - rzeczywiście "me" można zamienić na "moje". 

 

Ogólnie rzecz biorąc wiersz pozostawiony tak sam sobie przez Ciebie - Autorkę, a szkoda. 

Bo jak sama napisałaś:

 

Oby Ci się udało.   

 

@Justyna Adamczewska

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiesz, może źle to wprowadzasz - te poprawki. Naciśniśnij "edytuj", wtedy pojawi się możliwośc wprowadzenia poprawek - nanieś je i naciśnij zielony przycisk z prawej strony, poprawki powinny wejść i się zapisać. 

 

Albo może zwróć się o pomoc do @Mateusz - admina? 

 

Pozdrawiam, Lidio. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lenore Grey poems bardzo Ci dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
    • @Migrena To świetna wiwisekcja polskiego doświadczenia urzędowego, podniesiona do rangi egzystencjalnego horroru, podróż do miejsca, gdzie prawa fizyki ustępują miejsca prawom "okienka", a czas płynie w zupełnie innym wymiarze. Poczta staje się tu kulinarnym koszmarem, w którym gotuje się „cały XX wiek” z dodatkiem PRL-u. Tu czas się nie tylko się zatrzymał, ale sfermentował. Urzędniczka na poczcie to strażniczka tajemnej wiedzy, która „trawi regulamin z dumą dynastii”. Jej władza jest absolutna, a system, na który się powołuje, jest bóstwem kapryśnym i okrutnym. Klient jest bezsilny w starciu z systemem kolejkowym. Moment wręczenia ziemniaków zamiast książki to czysty to majstersztyk absurdu. Dialog z kasjerką – "A może to książka zamówiła pana (...). A ziemniaki… cóż. One przyszły, bo mogły"- to zdanie to kwintesencja urzędniczej logiki – niepodważalnej, choć całkowicie bezsensownej. W sumie to poczta jest tu metaforą świata, w którym zasady są niejasne, przeszłość (Gomułka, PRL) wciąż trzyma nas za nogawkę.   Bardzo dziękuję Ci za ten wiersz, nieźle się uśmiałam. Jest wyśmienity ! Idealnie oddaje to, co usłyszałam, gdy składałam reklamacje za niedostarczenie mi przesyłek.   Do: Głównego Inspektora ds. Czasoprzestrzeni i Przesyłek Niechcianych . Dotyczy: Niezgodności towaru z marzeniami (Przesyłka nr: "Zapotrzebowanie Egzystencjalne") Treść: Niniejszym zgłaszam sprzeciw wobec otrzymanej "Korekty Losu". Zamawiałem słowo pisane, a otrzymałem półtora kilograma surowej rzeczywistości w postaci bulw. Ziemniaki patrzą na mnie wymownie, ale nie da się ich czytać.  
    • @Robert Witold Gorzkowski   dzięki Robert:)   z tym obrusem.....głupio mi....chętnie przyjadę i wypiorę:))))   pozdrawiam!!!!!      
    • @iwonaroma   Iwonko.   za Wiolą powtórzę - świetny!!!!!   pozdrawiam:)    
    • @Berenika97   piękne pragnienie!!!!!   za osobistym, łatwo dostępnym i kojącym rezerwuarem wewnętrznego spokoju, który ma służyć jako tarcza lub wsparcie w konfrontacji z hałasem i chaosem życia.   o tym jest ten miękki, puszysty wiersz Bereniki.     piękno marzeń zaklęte w cudownych wersach.   Nika.   ja z pełnym szacunkiem...... pozdrawiam:)))))      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...