Mamo

[evicca]

Odchodzisz Mamusiu,

Fizycznie umierasz,

Lecz wiem, że Twa dusza

Będzie wciąż mnie wspierać.

Choć tęsknię już teraz

I ból Twój oglądam, 

To by Cię zatrzymać

Nie mogę zażądać.

Twój czas już nadchodzi

I pojdziesz do Pana, 

Lecz tu pozostaniesz 

Na zawsze kochana.  

Zasnęła na zawsze. 

Już lekko Mateńce. 

Ja jeszcze potrzymam

Stygnące ręce. 

Edytowane 1 Grudnia 2018 przez evicca (wyświetl historię edycji)

[Mateusz Stępniewski]

Ukazałaś w wierszu ból i niemoc związaną z utratą najbliższej osoby. Bardzo dobrze przedstawiłaś te uczucia, spójnie przechodząc od pamięci o tej osobie do tęsknoty. Dobry wiersz. Pozdrawiam

[evicca]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo dziękuję 

[Kobra]

:-( smuto :-( ale to odcienie życia.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - boli ja nic ale życie to życie dar który wiecznie nie trwa.

                                                                                                                                  Pozd.

[Sylwester_Lasota]

Często to dochodzenie bywa bolesne. Tym trzymaniem za stygnące ręce przypomniałaś mi odejście mojego ojca. Miał 91 lat, a ja wierzyłem, że jeszcze z tego wyjdzie. Jeśli kogoś kochasz, to nigdy nie jest łatwo.

Pozdrawiam serdecznie.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bardzo trudna sytuacja opisana w bardzo przystępny sposób

[wjola]

...moja Mama zmarła dwa miesiące temu...

dziękuję za ten wiersz, nie umiałabym tak lekko tego opisać 

pozdrawiam

 

czytam:

Jej stygnące ręce

[evicca]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Współczuję,  na to nigdy człowiek nie jest gotowy