Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sztorm w strumyku


Rekomendowane odpowiedzi

życie jest staroświeckie

zmurszałe skrzypi

życie jest nowoczesne

bardzo bardzo współczesne

wyrywa się biegnie przed siebie gna

nawet chce dosięgnąć gwiazd

 

stary rok

nowy rok

stara kobieta

młoda dziewczyna

 

co chcesz powiedzieć

jaką myślą nową

kopernikańską

kolumbową

olśnić

 

z najczarnejszych mroków nocy

chcesz myślą

wyrwać sekret

w brzasku rozświetlonego dnia

los świata nią  odmienić

 

nic to

 

to tylko kolejny dzień

przechodzi przez próg

kolejnej jesieni

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam -  czy starsi tym bardziej zauważamy  że życie powoli ale jednak umyka.

Podoba się twój wiersz jest w nim głęboki sens.

                                                                                                              Pozdrawiam serdecznie.

 

                                                                                                              

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właściwie tytuł , nie jest mój  , gdzieś go tam  zauważyłam  i tak tutaj na potrzeby własne użyłam , gdyż wydawał mi się adekwatny, ale akurat tytuły mogą być takie same , też mi się wydawał świetny. Jak nad nim myślałam to przyszła mi do głowy inna myśl , że sztorm w strumyku może być dla jego mieszkańców równie groźny jak dla tych co na oceanie. Choć tutaj w tym wierszu to miało być cos na kształ - tyle myśli w  głowie i niby takie wielkie , ale tak naprawdę wiele hałasu o nic.

pozdrawiam Kredens

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Wszystkie smaki po trochę,                          poddziergane... prochem. Pozdrawiam, niedzielny impuls.
    • @violetta

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... całkiem możliwe. Pozdrawiam . Każdy ma własny, niepowtarzalny. Pozdrawiam.
    • Parnas    Apolla dudniły ostatnie hejnały, półkulą wzgórza ponurych gwiazd zaświstał zimny deszcz błyskawic, Epolakówna pomroczności jasnej szuka marmurowych bohaterów - zakrztusili dno wazy zwycięstwa, Olkówna grzebie na łez barykadzie dowody istnienia chwały ludzkości, Epretówna śpiewa na pustej pustyni - igra na ostatniej strunie srebrnej liry, ciśnienie eleaty leci do ściany płaczu, Enemówna poruszyła wąską kotarą - zeświecczyła drewniany teatr życia niczym nieujarzmioną złotą klatkę, Arotówna ledwie w pierwszej parze prowadzi wężowato chocholi taniec - spadają wierzchołki nowej piramidy, Otarówna spogląda na wierzch studni, słucha prawdziwej głębi zwierciadła  rozkwitającego w doniczce kwiatu - zgubił na zawsze natchnienia płatki, Anarówna w modlitwie jęczy o łaski, widzi pochmurny nieboskłon grzyba - zbawienie nie przyjdzie dla świata, Anylopówna wieszczy palcem wizję, tworzy fale oceanów chorału myśli, Alatówna na cienkim cieniu armaty odgrywa wesołą operetkę śmierci.   (z tomiku: Kowal i Podkowa)   Łukasz Jasiński (czerwiec 2004)
    • @poezja.tanczy dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Wiesław J.K. @Laura Alszer Dobre skojarzenie, bardzo lubię Grechutę:   "dam Ci serce szczerozłote. dam konika cukrowego. weź to serce, wyjdź na drogę. i nie pytaj się "Dlaczego?"
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...