Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pajęczynka


Rekomendowane odpowiedzi

czasami jestem pająkiem

istotą iście idealną

zbieram snujące się momenty

a z najsilniejszych tkam sieci

tu jedna myśl tam druga

liczę końca nie widać

zresztą gdzie jest koniec

zginęłam w rachunkach

 

przesiaduję na środku

swojego małego ogródka

prostuję osiem nóg

szesnaście kolan prostuję

przymykam osiem oczu

cicho mi jest i ciepło

rozlewa się słoneczko

rozczesuje mnie powietrze

 

dopóki się nie wydarzysz

 

wtedy zwykle spłoszona

chcę uciec w listowia

bo mocniej zadrżała ziemia

bo każda ma myśl szarpnięta

jak pajęczyna na wietrze

porusza się szybciej

nie sposób jej zatrzymać

nie umiem być obojętna

 

tak trudno być człowiekiem

 

14.11.2018

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Odrobiłam zadanie :-) doczytałam o pająkach... i tak jak wcześniej się dziwiłam ilości stawów, to już nie... moja niewiedza była wielka: 
"Pająki mają po osiem nóg, każda o sześciu stawach, razem - 48 kolan.

Ludzie mają dwoje oczu, większość zaś pająków ma dwa rzędy oczu po cztery w każdym - razem osiem oczu...."

 

Fajny i dobry wiersz :-) 

 


 

Edytowane przez poczwarka
błąd (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wcale się nie dziwię, że zgubiłaś się w rachunkach,

liczysz na coś w życiu, a tu lipa. Jeszcze nie teraz, albo nigdy.

Osiem nóg ma szesnaście kolan, pewnie dlatego, że noga pająka ma więcej stawów (nie wiem dokładnie, zgaduję) Osiem oczu, naokoło głowy - czujność.

Mnie się podoba, czytałam z zaciekawieniem.

Trudno być człowiekiem, prawda, czasem to słowo zapisywałabym inaczej

cZŁOwiek

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dzidzia kim jest nie wiedziala

dopiero co zinkarnowala

i jeszcze mala

i jeszcze wierzy

 w bialy kolniezyk

 

nie jestes zaden pajak, tylko piekno, czucie..

pajak to jest soul jak klucie w bucie

Ty jestes dla nieba, Tobie latac trzeba

ponsd poziom lub poprzeczke tylko..

dorosnij troszeczke..

 

chcesz lepsza bajeczke?

rzuc temat.. razem zrobimy poemat? 

lepiej nie..

pajaki to nie moja filizanka :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Faktycznie też to zauważyłem.     Na moim osiedlu jest dużo mniej zieleni. Dobudowali nam drugie tyle wieżowców niż było i ciągle stawiają nowe kosztem drzew. W całej Warszawie zabudowa jest zagęszczana bo takie są wytyczne planistyczne.
    • - Może nawet już znam tego właściwego... - rozpoczęłam reflektowanie, starając się na nim skoncentrować myśli, począwszy od chwili wyjścia z pracy.    Rozważałam. Mam tylu znajomych fajnych facetów: inteligentnych, konkretnych i zadbanych. Wielu z pasjami i zainteresowaniami. Przystojnych, dysponujących czasem i pieniędzmi. Kulturalnych i pozytywnych. A jednak, gdy zastanawiałam ich kolejno - twarz po twarzy, charakter po charakterze i portfel po portfelu - żaden mi "nie podszedł". Żaden nie pasował. I wcale nie chodziło o to, że "nie podszedłby" Milankowi, bo tego przecież nie wiedziałam. Mi nie pasował, a ja też jestem tu ważna. Ważna dla samej siebie. Mam i chcę - potrzebuję i to bez dwóch zdań - czuć się przy nim komfortowo. Poczynając od poczucia bezpieczeństwa wskutek - także! - możności długofalowego zaufania przez to, aby dotyk jego dłoni miał dla mnie to coś od razu akceptowalnego - i wcale nie mam tu na myśli umiejętności masażu - a kończąc na tym, aby dobrze wymieniało mi się z nim pocałunki. Zawartość portfela jest na końcu, gdyż sama dobrze zarabiam.    I Mały. Ze względu na Milanka musiałby być to ktoś,  kto zaakceptuje w pełni to, że część mojego serca jest już trwale oddana. Ktoś, kto naprawdę zrozumie, że mogę oddać mu tylko część siebie. Część mojego czasu i część mojej przestrzeni. Ktoś, kto odda więcej siebie za mniej mnie, chociaż przecież owo "mniej" stanowi tak naprawdę wszystko.     Oni wszyscy - kontynuowałam analizowanie, postanowiwszy zrobić sobie herbaciany przystanek w ulubionej kafejce - nadają się tylko na pewien czas. Krótszy lub dłuższy, a to przecież stanowczo za mało. Już widzę - zamieszałam łyżeczką, aby unieść opadły na dno szklanki wiśniowy syrop - jak nie dotrzymuje słowa i odchodzi ten... i ten... i tamten... - przed oczami mojej wyobraźni ponownie przedefilowały rysy twarzy kilku dobrych znajomych. - Przecież Milanek tego nie zniesie! Ja bynajmniej też nie chcę tego przeżywać, tamtego razu było dość! Ach...     Z całego szeregu przejrzanych znajomych twarzy został mi tylko jeden wizerunek. Gościa niedawno poznanego, z pewnym bagażem doświadczeń i wspomnień. Jest, to prawda, słowny, stały w zamierzeniach i w uczuciach. Spokojny i konkretny. Pasjonat. Ale... Ale czy będzie nas chciał? Chyba nie... Raczej nie - zasmuciłam się. - A może jednak?     - Gdybanie nic nie da - uznałam, upijając z rozkoszą kilka łyków. - Bóg wiedział co robi, gdy wymyślił i stworzył herbaciany krzew oraz drzewa owocowe: jabłoń i wiśnię. Pycha! - oblizałam wargi.    - Nie ma wyjścia - postanowiłam. - Trzeba będzie zdobyć się na odwagę i spytać go o to przy najbliższej okazji...       Warszawa, 26. Stycznia 2025 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wybacz, nie mam głowy do kombinowania z tym limerykiem teraz. Usunąłem jedno "przysiadł", ale reszta na razie zostaje. Zgoda? :) W ogóle mam wrażenie, że pogrzebałem potencjał tego pomysłu, patrz limeryk-komentarz @Ajar41. Lepszy od mojego. Dzięki za zainteresowanie :) Pozdrawiam :)       Świetny! Pozdrawiam :)       Dzięki :) Pozdrawiam
    • nie zawsze jestem silny nie zawsze wiem   gdzieś w oddali płyniesz pod prąd choć bliżej tęczy to zupełnie tak jakbyś wymyśliła lustro   zanim staniesz po drugiej stronie nauczę cię zamiatać po snach
    • @MIROSŁAW C. A dziękuję, kłaniam się.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...