Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

Stoi samotnie
Nieporuszony
Zamknięty od środka
Szara kamienna twarz materii 
Tocząca walkę z czasem
Przemierzając erę

 

Czasem 
Widuję go w człowieku
Taki nieprzystępny 
Taki zimny
Wyrachowany
O kamiennym sercu

 

Sylwia Błeńska  30.09.2017 

Edytowane przez Silver (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

No, wielka szkoda ... Piszesz fajne teksty, ale już kolejny raz umieszczasz je w niewłaściwym dziale. Bo zapewne nie tylko przeze mnie ten wiersz nie można zaliczyć do miniaturek. W końcu administrator może się wkurzyć ...

Opublikowano

Zgoda z przedmówcą, ten tekst z lekka odstaje od miniatury.

Ale ja widziałbym go właśnie jako miniaturę, bowiem trochę za dużo w nim powiedziane.

Jeśli w tytule jest głaz, to wiadomo o czym wiersz - choć może to być metafora;

jednak tu o kamiennej istocie, zatem widziałbym to tak:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

i teraz może to być już taka pulchna miniatura :)

Pozdrowienia

Opublikowano

egzegeta - proszę się zastanowić - w ten oto sposób coraz więcej osób ("rymło" mi się) będzie omijać limit w "gotowcach" i tutaj zaczną umieszczać swoje "nibyminiaturki". Bądźmy więc zarówno roztropni, ale też poważni.

Opublikowano

musbron45

 

Ustosunkowując się do miniatury miałem na względzie li tylko oszczędną formę literacką

i przede wszystkim treść tego wiersza.

Ani mi przez myśl nie przeszło, żeby zacne grono osób parających się pisaniem wierszy

podejrzewać o jakieś machlojki i kombinowanie - jak obejść obowiązujący regulamin.

 

Do pilnowania zasad ustanowionych w regulaminie jest Mateusz.

Ale to nie jest temat do roztrząsania pod dobrym wierszem Silver.

 

 

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Czytam tylko tak:
 

Stoi samotnie
Nieporuszony
Zamknięty od środka
Szara kamienna twarz materii 
Tocząca walkę z czasem
Przemierzając erę

 

Czasem 
Widuję go w człowieku

 

 

Fajnie piszesz Silver :-)

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...