Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


Gdy częściej bije 
niż mówi kocham 
nie wmawiaj sobie 
że to nie boli 

Lecz uprzedź jego 
niecne zamiary 
i pierwsza walnij
czym popadnie 

A potem zapytaj 
no jak mój miły 
jak ci smakuje 
taka miłość 

Później bez żalu 
otwórz drzwi nie 
dając się nabrać 
na kolana 

Niech się dziwi 
czemu przegrał 
bitwę skoro miał 
tarczę ochronną 

Ty zaś weź głęboki 
oddech i bez chwili 
wahania wyrzuć z 
pamięci obrazy 

Obrazy malowane 
podrabianą a nie 
prawdziwie czystą 
miłością


 
 
 
 
 
spacer.gif
   
 
 
 
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - miło widzieć - mocne ale ile w tym prawdy - młodsi może nie znają takich zachowań ale starsi wiedzą  co to znaczy

żyć w koszmarze.

                                                                                                                                                                                             Naj...życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam   -  jakoś się zgubiło - dziękuje za czytanie i za to że się podoba.

                                                                                                                                       Pozd.

                                                                                                   

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - między innymi  - jak ma pomóc rozwiązać problem o którym mało się mówi problem  wciąż istniejący.

Chowany pod dywan -  bo biorą w nim udział  ludzie z wyższych półek -  politycy wojskowi policjanci  itd.

Ten wiersz napisałem dawno dawno temu - lecz  ta chora sytuacja dalej jest aktualna  - więc jej poświęcam chwile

która bardzo mnie boli...

                                                                                                                                                                                                                    Pozd.                                                                                                                           

 

                                                                                                                                                               

                                                                                                                 

 

 

Opublikowano

Bardzo dobrze, że poruszyłeś ten temat Waldku.

Trzeba o tym pisać i mówić. Też jestem za tym,

by zachęcać ofiary przemocy domowej do walki/ucieczki,

jednakże ciężko mi sobie wyobrazić, czy sama będąc w takiej sytuacji nie byłabym bierna,

sparaliżowana strachem.

 

Zgadzam się co do tego, że to nie jest miłość,

tylko wypaczone uczucie. Jeśli się kogoś kocha,

to nie krzywdzi się go tak perfidnie i (co najgorsze) świadomie i z przyjemnością.

 

Małżeństwa, w których istnieje taka patologia powinny być bezwzględnie anulowane,

nie powinno być tak, że ofiara obawia się jakichkolwiek konsekwencji swojego odejścia

z takiego związku, czy to moralnych czy prawnych.
Kościół katolicki - co przyznaję ze wstydem - niestety nie ułatwia ludziom życia w tej kwestii.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam  -  też mam takie odczucie co do woli kościoła - takie śluby powinny być anulowane bez  żadnego ale..

No ale my swoje a oni swoje.

Dziękuje że pochyliłaś się nad wierszem wierszem trudnym ale prawdziwym to nie jest tylko echo wymyślone.

                                                                                                                                                                    Życzę ci dużo miłego

                                                                                                                                                                                       

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Cezary -  dziękuje za to że jesteś za wierszem - kobiety same sobie mogą nie poradzić - dlatego mój wiersz

apel  -  może któraś przeczyta i nie podda się czego im życzę.

                                                                                                                                Spokojnego wieczoru życzę

                                                                                                                                                          

Opublikowano

Znając mój charakter, a bywam zadzior , to facet miałby szybko odbitego chodaka na twarzy :):):)

A tak poważnie, mocny i bardzo potrzebny wiersz o przemocy, ale nie zapominajmy,że w dzisiejszych czasach mężczyźni również staja się ofiarą przemocy domowej , czy to  fizycznej ,czy to werbalnej .

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - prawdą to co napisałeś o tej przemocy - ale mimo to kobiety są w gorszej sytuacji bardziej bezbronne.

Dzięki za czytanie.

                                                                                                                                                                                                                   Pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  dziękuje za czytanie  - potrzebny jak najbardziej to fakt.

                                                                                                                                               Przejrzystych snów życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sorry Waldku, że cytuję, ale myślę podobnie jak Deonix. Temat na pewno ważny.

Jeśli chodzi o sposób opisania go, cóż... czasem niepotrzebnie rozciągasz treść powielając jakieś drobiazgi...

Pozdrawiam.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  może i rozciągam nie zaprzeczam ale sens zostaje.

Dziękuje że byłaś Natko.

                                                                                                                            Dużo dobrego ci życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew Dzień jak każdy, mówisz – a w nim cała Polska na dłoni. Widzę twoją troskę, twoją wierność, jak stoisz przy oknie przeszłości i patrzysz w jutro z nadzieją. Tylko zapytam cicho: czy ta prawda, co „jest obok nas, w nas" – czy ona też jest w tych, co myślą inaczej? Czy mieści się w tej samej rzece, co płynie pokoleniami? Kochamy tę samą ziemię, tylko czasem widzimy ją z różnych okien. I to też jest nasze.
    • @JuzDawnoUmarlem Sami budujemy więzienia dla własnego bólu, zamykamy się w przestrzeni, gdzie ból ma gdzie rezonować. Podoba mi się koniec - „serce schłodzone" w szklance po whisky, bo to obraz niebanalny, gorzki, konkretny.
    • @KOBIETA Utwór mruczący głębią wysublimowanej liryczności, sięga po metafory światła, ciszy, nocnej przestrzeni. To kpi i buduje świat łagodny i nastrojowy. Tkwi w nim tęsknota, ale wyrażana językiem spokoju. 
    • @tie-break To piękny i melancholijny wiersz o mocy słowa i ulotności ludzi w naszej wyobraźni. Fascynujące jest to "ty" i "ja", które wspólnie decydują o losie bohaterów. To może być relacja autor-czytelnik, dwoje piszących razem, albo my wszyscy, którzy nadajemy znaczenie cudzym historiom. Miasto jest "niedokończone", kamienice to "akwarelowe plamy", deszcz zmywa imiona - wszystko jest w stanie szkicu. To pięknie oddaje, jak krucha jest narracja – i jak fascynująco otwarta. A zejście w "niewyczerpaną ranę" to gorzkie zakończenie. Postaci "odchodzą niezauważalnie" - znikają w milczeniu po swojej chwili istnienia. Piękny tekst.   Przypomniała mi się książka "Zabawa w chowanego" Musso Guillaume, w której autor traci kontrolę nad stworzonymi przez siebie bohaterami. Może to skojarzenie zbyt odległe, ale "zaświeciło". :)
    • W natłoku wielu myśli i wypłakanych łez. Tłumaczyłem ci boże jakie to życie jest. Wpatrzony nocą w okno prosiłem Cię o zdrowie. Szeptałem wzrok spuszczając, że samotności się boję.   Czas goił wiele ran, lecz ciągle powracały. Bałem się nie raz ten świat pozostawić. Samotny smutny jeden chodziłem na spacery. Miałem wrażenie, że zaraz pozostanę niemy.   Lecz pewnego wieczoru poznałem pewną damę. Którą mogłem nazwać pełnego szczęścia mianem. Do dzisiaj zaskoczony w odwzajemnioną miłość. Wrzucam smutki i żale w wielkiego ognia stos.   Dziękuję ci kochanie, że wciąż przy mnie jesteś. Chciałbym choć nie mogę zachować zdrowia resztę. Mogę wręczyć tylko swe własne dobre serce. Nie siłę i urodę wiec daję jak najwięcej.   Wtuleni w swe ramiona po ciężkim pracy dniu. Wpatrzony w twoje oczy rozumiem cię bez słow. Uciekają kłopoty w tedy boją się nas. Kochając siebie bardzo tak wiele możemy dać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...