Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przebudziłam się,

nie wiem co się dzieje,

świat się kręci, tłoczą myśli,

zło ziarno swoje sieje.

 

Kim jestem w tłumie?

Kimś innym w samotności?

Za młoda na pojęcie siebie,

niedorosła do miłości.

 

Rozdarta między tym, 

co chcę, mogę, dam radę.

Rozdrapuję porażki, zaklinam upadki

wada, wady, wadę.

 

Spoglądam w lustro,

z krzywym uśmiechem zapłaczę.

Maska wśród ludzi

pozornie pokazuje, że znaczę.

 

Edytowane przez Niewygodna (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Fajny wiersz :)

Ode mnie: 

nie lubię jak każdy wers zaczyna się od wielkich liter, a nie widzę kropek, taka sytuacja nie ma uzasadnienia interpunkcyjnego,

natomiast w niektórych miejscach, gdzie wyliczasz przydałyby się przecinki,

Możesz zrobić jak powyżej wskazałam, albo całkiem pozbyć się zn. interpunkcyjnych.

Mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe?

pozdrawiam :)

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Sama się zastanawiałam czy dawać interpunkcyjne czy nie, także zdecydowałam, że zostaje :)

 

Miło, że czytasz. Dziękuję za rady.

Pozdrawiam :))

Opublikowano

Witam -  fajnie że na końcu jest odpowiedz pytanie że jednak coś znaczymy w tym tłumie - podoba się...

                                                                                                                                                                                             Spokoju i uśmiechu życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...