Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

koronkowe sploty

złoty wrzesień niesie

przyszłaś późnym latem

wypełniajac przestrzeń,

 

serca niepokoje

i obawy duszy

jak dotknąć, ułożyć

cud, mały okruszek

 

ażurowe chwile 

i spojrzenia marzeń

na skrzydłach motyli

otrzymałaś w darze

 

kołyska z wikliny

poszła w zapomnienie

po czasach dzieciństwa

pozostały cienie

 

koronką usłane

na błękitnym niebie

jestem ma córeczko

bardzo dumna z Ciebie

 

12.07.2018r.

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"zapomnienie - cienie"
nie podoba mi się. Reszta fajna, pozdrawiam.

 

na strychu 

kołyska z wikliny

po czasach dzieciństwa

pozostały cienie

Opublikowano

Asia pewnie uśmiechnie się po lekturze tej króciutkiej kołysanki. Nostalgia, prostota i ciepło bije od tych słów.

Rozumiem matczyne obawy i... dumę za dorosłego już człowieka, najwidoczniej zasłużenie.

O drobiazgach, tutaj, nie warto wspominać.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...