Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dziewczyna o perłowych włosach

Dawid Rzeszutek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Dawid Rzeszutek

Dawid Rzeszutek

Opublikowano
Opublikowano

Na słowiańskiej polanie,

wśród kolorów tęczy promiennych, 

uplecionych w bujność kwiecistą, 

gdzie na horyzoncie żarzy się oko życia,  

ciągle patrzące i spojrzeniem karmiące, 

tańczy jakby jeszcze nieodkryty balet 

 - dziewczyna o perłowych włosach. 

 

Jej włosy - jasnością duszy,

która darzy pięknem gwiazdy,

- słomianym kapeluszem o zapachu żniw,

który odporny na obroty koła natury.

Są nićmi, którymi anioły szyją małe surduty 

dla tuberoz, by się prezentowały z honorem

i dobrocią, która eliksirem jest wieczności.

 

Tańczy w parze z naturą, której duch

uczył tej sztuki - kwiaty i trawę, by tańczyły z wiatrem.

Kroki są zapisane w książce spontaniczności,

na regale serca pompującego floresy bytu i 

niezgubi się, bo w duszy jest to niemożliwe,

lecz może wszak odkryć głębię nieodkrytą 

- wartość, która czeka, jak na pirata.

 

Sielankę burzy piorun - odprysk metalu, 

który pofrunął na ziemie, gdy archanioł

ciął kraty, by uwolnić zniewolone dusze.

Uderzył w polanę, krew nie zdążyła wytrysnąć,

popiół, tylko popiół pozostał na miejscu zbrodni.

Śledczy nie znajdą wielu dowodów...,

ale znajdą małego feniksa, który jest jak tęcza...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      Uśmiech i daleki gniew

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      życie to nie tylko echo tęcza piękne kwiaty ptasi śpiew poranna kawa uśmiech i daleki gniew   życie to nie tylko miłość to poważny test pełen niespodzianek smutków pokrzywionych dróg   życie to niewiadoma zmienną ma twarz na niej znajdziesz nie jeden kram   w którym raz lepsze kupisz a raz chwile która gorzki ma smak
    • Nefretete
      Nie wiesz, że…

      Przez Nefretete · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka A faktycznie, jest film o tytule 'Noce i dnie' —  z ciekawości zajrzałem na filmweb, aby zapoznać się z recenzją. — Nie korzystam ze sztucznej inteligencji. Słowo ''dnie'' jest bardzo głębokie, jakby dotyczyło traumy (strzelam)
    • Simon Tracy
      Święty step

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Tobie, Hetmanie, sercami Kresów rządzić. Tobie buławę przodków, dzierżyć ostatkiem rodu. Tak mi ongiś mówiono. A teraz tylko z koniem wiernym, bukłakiem horyłki i oblubienicą czarną u pasa, mijam chutory ogniem wojny dotknięte. Z których jeno pozostały węgle niedopalone i dymów czarnych słup. Kozacze! Tyś niczym sokoły na niebie dumne, ukochał wolność tych ziem. Nocą mijam przydrożne kapliczki. Idącego na śmierć pewną, pozdrawiają przodków duchy w czaprakach, przy nich stojące. W ziemi solą ich proch. I niedługo spocznie w niej mój duch i mój trup. Boga na Dzikich Polach nie szukaj. Tu rządzi ślepy los i francowata fortuna. Zawsze wbiją Ci w plecy, nóż ostry. Próżno wołać rogiem kwarcianych i rejestrowych. Szkrzydlaci jeźdźcy już dawno pogalopowali do niebios bram. Klnąc się jeno tylko na swój honor i złotą ņiezbywalną wolność. Zsiadam z konia i sam jeden z zygmuntówką w prawicy podchodzę do lini wroga zwartej na metry.  Niech Cię wściekłą sforą obsiądą zewsząd. Niech się ostrze Twej oblubienicy we krwi gorącej solidnie upije. Wtem pośród wrogów linii, widzisz jak śmierć ku Tobie wolno kroczy. Tak Tobie Hetmanie, przyszło ginąć w obronie Siczy. Wtem nagle sokoły rzuciły się z nieba i uleciały z ciałem wysoko. Przodkowie a nie śmierć porwały człowieka. Krew z jego ran po dziś dzień jednak, na step święty ścieka.    
    • Nefretete
      Nie ma już nas

      Przez Nefretete · Opublikowano

      @Poezja to życie Jak nas może nie być, skoro pieczemy chleb i oddychamy ze wskazówkami w ręku -:)   Ciekawa miniatura.   Pozdrawiam.
    • Alicja_Wysocka
      Nie wiesz, że…

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Nefretete Może być i dni, :) Ps. W filmie jest tytuł 'Noce i dnie' wzięłam stąd to słowo @NefreteteZapytałam AI, oto odpowiedź:   Oba warianty są poprawne, ale różnią się stylem.  Dni to forma rzadsza, literacka, ale gramatycznie prawidłowa (np. w tytule powieści Marii Dąbrowskiej). Dnie jest formą powszechniej używaną w mowie potocznej.  @NefreteteJednak po namyśle, zostało jak było, ale dzięki za wnikliwość - dzięki niej, sprawdziłam :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...