Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Z tv mówi mi Zawadzka,
że już późno po kolacji
więc wyciszyć trzeba dzieci
kąpiel, bajka, przytulaski.

Piątkę z plusem za teorię
może mi wystawić niania,
lecz z praktyką nieco gorzej
po mieszkaniu chłopców ganiam.

Zamiast w wannie się wykąpać
krzyczą małe piracięta,
że je wielki sztorm porywa.
Gąbka płynie po kafelkach

potem ręcznik wycieranie,
jakiś golas z piskiem czmychnął
trudna rada gonić trzeba
i w piżamę dziecko wcisnąć.
 
Bajka zatem rozpoczęta
więc wychodzi potwór z szafy.
Chłopcy śmiechem się zanoszą
ze swojego taty - gapy.

Wreszcie sen ich błogi zmorzył,
gdy po łóżkach poskakali
więc cichutko - pomalutku
lej po bombie posprzątałem.

Kiedy wreszcie na kanapie
swe litery posadziłem
Przyszła żona i się pyta
"Fajnie z dziećmi się bawiłeś"

Miałem coś jej odpowiedzieć,
że ogólnie było spoko.
No bo przecież ze mnie twardziel
Lecz przymknęło mi się oko.







 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
  • 3 miesiące temu...
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Zależy kto czego potrzebuje - dla mnie ostatnie zwrotki to piękna puenta.

Takie pytania rzuca się często, a w codzienności (pracy, dzieci i zmęczenia) są one dość retoryczne (przynajmniej w naszym domostwie)

 

Edytowane przez PraKtyczna (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Oj... pięknie ujęta scena z życia :)

 

Nie wiem czy znany jest wam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uważałam go za bardzo wulgarny, dopóki nie rozpłakałam się parę razy próbując uśpić potwora... 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius na ten moment nie wiem, chyba wolę w Polskę, do dużego miasta. Takie miejsca piękne to są jeszcze nieodkryte. Nie jeżdżę tam gdzie masówka. Możesz wyjechać w egzotykę i zachować na malarię, wszystko jest przerysowane. Teraz w hotelach ograniczają ci wodę, energię, jedzenie może być kiepskiej jakości. Bardzo mi się podobało morze i plaża w Danii Bellevue, tam bym wróciła do białego piasku i pięknych, białych domków. Jedzenie w hotelu było przepyszne, nabiał, ryby, wędliny. 
    • Sam podcina sobie skrzydła, tępy anioł masochista Drugi dopala kiepa, popadając w nowy letarg Trzeci chyba znieść nie może, krzyczy, boże!, drze się w niebo głosy  "Omnis est pillula", Po czym gasi sobie światło Świat staje na głowie i traci równowagę  Ale zaraz przyjdą nowi - nie, jeszcze chwila  Pierw temu krew kołnierz ozdobi. A cała ta reszta, masa w szarych bluzach  Volks populi, vox Dei - a nikt nic nie mówi  Toteż Bóg nie żyje, albo tonie w błocie W taki oto sposób, owce pasterza zjadły  A teraz zagubione, tworzą nowe prawdy  I ci wszyscy ludzie, niezrównanie równi Co niespokojnie drzemią  Pójdą równym tempem na spotkanie z ziemią  Pewne jedno - wszystko spadnie,  Tak świat nas dokurwił nieładnie, Widziałeś tupoleva jak zamieniał w popiół drzewa Bez odbioru, bez odbiorców, Jak te śmieszne sporne sprawy Stal, drzewa i rosnące podziały  Zaprawdę upadek wspaniały   Zresztą nic nie ma znaczenia,  w świecie ludzi bez cienia Patrz, za wami wszystkimi  Już go dawno nie ma Jak ma być jak wszelkie światło gaśnie? Zwłaszcza w oczach ludzi których trzeba tu najbardziej Latarnie oświetlą tylko rozpalone stosy Spłoną na nich wszytkie nie zadarte nosy - Pokłosie postępu opłacone w duszach Tak się nam maluje złota przyszłość  Tego świata, w rudawym kolorze płynącym po krzakach  Topielcem dryfującym w jeziorze  Coś być może jeszcze wprawne oko dostrzegłoby w niespokojnej toni, lecz Czas ucieka, więc uciekam i ja  Bez perspektyw, a przeszłość goni... Koniec historii
    • @Rafael Marius O, ktoś tutaj kiedyś pisał tak pod każdym wierszem. Dzięki :)
    • @KOBIETA Bardzo nastrojowy tekst. Czuć w nim  smutek i czułość wobec tego, co minione, ale wciąż żyje w pamięci. Opuszczony dom nie jest tylko budynkiem, ale czymś dużo głębszym: pamięcią, śladami zebranymi w drobiazgach wypełnionych ludzkim życiem.
    • @Natuskaa Wiersz bardzo dojrzały, ma klimat, ma swoją wewnętrzną muzykę, ma wyraziste obraz i kilka naprawdę dobrych fraz. Wszystko działa jak przypowieść ułożona z mruczenia nocnej bajki i jednocześnie z szeptanej psychoanalizy.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...