Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Codzienność


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właśnie o to mi chodziło, o te wiosenne dziury w asfalcie, a to co odprysnęło, leży dalej na drodze, czyli kawałeczki / kawałki asfaltu.

Przez to, muszę przednią szybę w samochodzie wymienić.

Pozdrawiam cieplutko:)

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

Ładny ten utwór, jakbyś tak pisała więcej z tymi rekwizytami milej by się czytało. Też lubię absurd ale w mniejszych dawkach, lepiej dla mnie jak estetyka jest nad absurdem. Najlepiej jak piękno poezji przeważa nad negatywami. Hej@

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bardzo ładnie wymalowane :)

 

Jednakże "bladoniebieskie" napisałabym właśnie w ten sposób,

w ostatnim wersie pierwszej strofy dodałabym "może" na początku,

bo ta pewność podmiotu mi tu tak nie za bardzo odpowiada,

a w przedostatnim wersie drugiej zwrotki proponowałabym "olch i topól",

jakoś mi tak ładniej wybrzmiewa :)

 

Ale jest to oczywiście moje prywatne widzimisię i tak siepodobasie :))

 

Pozdrawiam :)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z dwóch podpowiedzi skorzystałam, 

natomiast / jestem pewna, że wiosna doda im śmiałości

W pierwszym zamyśle tak napisałam:

nie mają odwagi spojrzeć prosto w oczy

zima je onieśmieliła

czekają na maj

 

a tymczasem zerkam

.........

Bardzo Ci dziękuję za podpowiedzi i komentarz. 

Nie wiesz jak się cieszę, że jesteś:)))))))))))))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Też fajnie :)   Jest taki autobus marki San

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Mój tato takim jeździł po Europie z przedstawieniami, tutaj to zgubiłeś :) To takie faktyczne mieszkanko jedno z wielu podobnych. Takie zegary zwykłe stały na telewizorach, to były te święte miejsca centralne.  Także, każdy na jakieś swoje, wiele innych, niezamienialne.   Dzięki bardzo

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @aff   Dobra, zrobię wyjątek dla świętego spokoju...   Po drugiej stronie taki sam zegar, w sumie ma wąsy, jest nakręcany, gdy tylko zajrzysz, choćby i w butach w centralnej części - domu - na ścianie morza szum z wielkiej - muszli - to taka, aby cię zabrać ze sobą w podróż po egzotycznych jak San de Cannes, tak i powrót zbyt długi jest - do niej  i jeszcze babcia wychodzi z pieskiem i jeszcze piesek wchodzi po schodach, a co wybierasz - to delegacja - gniazdko żelazka - dracen bez wody?   Tak po prostu czytam...   Łukasz Jasiński 
    • ładne, chroni przed groteską
    • To trzeba kilka razy wrócić do takich wierszy. Dzwoneczki, róże te dzwoneczki...     Za dużo o śmierci, o cieniach. Napisz o życiu, o zwykłym dniu, o pragnieniu ładu. Dzwonek szkolny może być wzorem umiarkowania, nawet erudycji. Za dużo śmierci, zbyt wiele czarnego olśnienia. Zobacz, narody stłoczone na ciasnych stadionach śpiewają hymny nienawiści. Za dużo muzyki za mało zgody, spokoju, rozumu. Napisz o chwilach, kiedy kładki przyjaźni zdają się trwalsze niż rozpacz. Napisz o miłości, o długich wieczorach, o poranku, o drzewach, o nieskończonej cierpliwości światła.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Fragment akurat z tego wiersza sobie "pożyczyłam" do tytułu, też tu pasuje. Piotrusie Panowie to wdzięczny temat, niestety, w wierszach ładniej niż w życiu. Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...