Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Oxyvio,

fakt, tak napisałem, ale choć nie lubię prywatnych zwierzeń,

to jednak muszę tu zareagować stanowczo,

co by wyprostować wygięte:))

 

Ones upon a time,

gdy moja jedyna kobieta w życiu i największa miłość miała jeszcze 18 lat,

a ja już 20, mieliśmy swoje ulubione miejsca w kortowskim kinie Student.

Potem - jako dorośli, już 30-latkowie - przez długi czas uczęszczaliśmy do tzw. DKF-u

na interesujące, inteligentne:) filmy (chyba jakieś karnety były nabywane).

Dopiero od ponad 35 lat nasz film rozgrywał się w czterech ścianach naszego M-3,

i to był prawdziwy, autentyczny film też ciekawy, bo z miłością w roli głównej.

Piszę w czasie przeszłym, bo niedawno się zakończył.

 

I to byłoby na tyle w kwestii bezfilmowca.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem. Do niczego nie usiłuję Cie namawiać. Ale dlaczego odszedłeś od dobrego kina? Nie rozumiem po prostu. Bo miałeś własne życie? Ja też mam, zawsze miałam i żyłam intensywnie. :)  Ale kino jest mi potrzebne. Podobnie jak teatr, książki, muzyka, koncerty, balet... I kilka innych fajnych rzeczy. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Chyba @Wędrowiec.1984jest najbliższy prawdy. Nie ma w tym wierszu mrocznych fajerwerków, jest zapis powoli gasnącej radości życia, która nie wynika z niczego konkretnego, po  prostu nieoczekiwanie przesłania psychikę cieniem Tak właśnie rozwija się depresja, powoli, ale nieubłaganie. Niczym nie można się cieszyć, choć przecież świat się nie zmienia, ani ludzie wokół. Zmienia się jego percepcja przez peela (peelkę). Poczucie pustki, braku sensu, powrót do mrocznych wspomnień - skutecznie odbierają możliwość realnej oceny. Ten wiersz jest bardzo przekonujący. Większość wierszy w tej tematyce pokazuje upadek psychiczny człowieka, i jednocześnie towarzyszy jej postrzegania świata i ludzi jako wrogiego, brzydkiego, destrukcyjnego otoczenia. Tymczasem tutaj jest świadomość, że szara mgła, deformująca obraz rzeczywistości, pochodzi z wewnątrz, a nie z zewnątrz. Dlatego ten utwór odbieram, jako bardzo trafny.
    • @Radosław Bardzo dziękuję !   @Czarek Płatak Serdecznie dziękuję! 
    • @Czarek Płatak Drogi Panie - za słowa tak piękne, za szczery ukłon - serdecznie dziękuję! :)))) Pozdrawiam. 
    • @Czarek Płatak Podzielam Twoją opinie, a w wierszu zawarłam takie ostrzeżenie, że tak może się stać. Wojny na ziemi rozwijają technologię niszczenia, już teraz człowiek w kosmosie zrobił ogromny śmietnik.  Bardzo dziękuję i pozdrawiam. :)
    • @Marek.zak1 Bardzo dziękuję! No trochę ma, ale uwierz, że wiem o czym pisałam. :) Pozdrawiam.  @A.Between Bardzo dziękuję! Twoje słowa biorę do serca. :) Pozdrawiam.  @Wędrowiec.1984 Bardzo dziękuję! Pochwała z Twoich ust jest dla mnie bardzo ważna. Pozdrawiam. :) @Czarek Płatak Bardzo dziękuję! Świetny komentarz! :)  @infelia@Rafael Marius@Radosław@hehehehe@Wiechu J. K. Serdecznie dziękuję! :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...