Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Liczę sobie sylab osiem
Gramatykę w nosie mam
Byle tylko rym pasował
Tu dołożę i ta dam

Piękne dzieło znowu wyszło
Szklą się oczy serce drży
Wrzucam w orga co do licha
Nie podoba on się im

Popraw tutaj popraw tam,
że jak słonik uszy mam.
Niby wielkie, ale głuche.
No poprawić chyba muszę.

Nie !! Jest jeden, co polubił
więc się mogę wierszem chlubić.
Reszta marność nad marnoście.
Ci co lubią to są goście!

Nie poprawiam bez dwóch zdań
Trzy serduszka przecież mam
I tak gniotki przez dzień cały
W maglu orga przerabiamy

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

liczysz sobie osiem sylab

oszukujesz  spojrzyj  tu

osiem siedem jest nad wyraz

ale dobrze jest  i już

 

i tak trzymać masz do końca

gramatyka ważna jest

bo twe dziełko w blasku słońca

musi zebrać serduch fest

 

piękne dzieło już ci wyszło

szklą się oczy serce drży

schlebiających jakoś nikło

serduch nie ma przykro ci

 

o jest jeden co polubił

drugi trzeci no i szlus

reszta  pisze: rytm żeś zgubił

popraw tam i popraw tu

 

jeszcze jeden Ci napisał

propozycję jak ma być

już żeś wkur..ł  się do licha

dajcie spokój wszyscy mi

 

po staremu to zostawisz

trzy serducha przecież masz

popularność i ciut sławy

no i uśmiechnięta twarz

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Już się buźka moja śmieje

bo przyłapał Jacek mnie

I jak belfer mądrze rzecze

wstydź się kłamstwa to jest fe; )

 

Liczyć dobrze przecież umiesz

Jeden dwa a potem trzy

Więc na przemian wersy dałeś 

Siedem osiem hihihi

 

A na koniec poplatane

wersy rymy miks jak nic 

Ale serce już Ci dałem 

Nie poprawisz dzisiaj nic 

 

 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

No widzicie Panowie wiersze, wierszami, ale jeszcze osobowość się liczy. Bo powyższe zapiski z punktu artystycznego są zwykłymi rymowankami i tylko na orgu mają prawo bytu, tu je rozumiemy, opisują rzeczywistość portalu, też lubię zabawę w rymowanki, fajnie czasami spędzamy czas, jestem ZA, dlatego z tego powodu daję po serduchu. Miłego :)))))))))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście, wiem o tym, jestem tu żeby ostrzyć, ale na to trzeba czasu, przecież wiesz, że od niedawna staram się coś tam pisać. 

Chodziło mi o to ( mając na uwadze wcześniejsze dyskusje na temat stawiania serduszek za wiersz), że nie pisze się wierszy dla serduszek, ale jak się je otrzymuje, to jest miło, niektóre komentarze również są godne serduszek. Wiersze i komentarze tworzą osobowość autora. 

Ja na przykład tak mam ( i myślę, że nie tylko ja) że nie muszę kogoś widzieć ani znać osobiście, ale poprzez wiersze i komomentarze mniej więcej wiem, z kim mam przyjemność, albo nieprzyjemność rozmawiać.

No to miłego :))))))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie, ośmiozgłoskowo mi się rymło ostatnio na orgu.

 

To popraw!!!  :)))))))))))

i nie jeden już polubił - co prawda nie to samo do końca ale Twoja fraza jest nieco sztuczna.

Co do wymowy? Z najlepszych tutaj poetów tylko jeden jest na topie. (I wcale nie Ty, i wcale nie ja).

Ale tak sobie myślę, że żeby docenić wielkość drzew, to musimy widzieć przy nich i krzaczki, i trawę.

 

Pozdrawiam :)

 

 

Opublikowano

 

Ale z czasem człek doczeka,

tego, że gdy napisze o katarze

wnet ktoś zachwyt swój okaże

a z pochwałą już nie czeka.

 

Bo tak już to jest już ułożone,

że temu wdzięcznie klaszczemy,

czyim słowem jest chwalone

co naszym geniuszem stworzone.

Opublikowano

kilka strof od siebie wkleję

w wersach siedem osiem dam

trochę z wami posszaleję

gdyż ochotę na to mam

 

niech zabawa się rozkręca

ona ćwiczy umysł nasz

wenę budzi i zachęca

uśmiechniętą już mam twarz

 

zaglądamy tu codziennie

tak jak nałóg wciąga nas

zawsze jakąś strofę damy

kiedy tylko mamy czas

 

już serducho ci wysyłam

bo zabawa fajna jest

niech twej wenie zawsze sprzyja

i niech spływa rymem tekst

 

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...