Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Jest taki kraj, daleki od biblijnych krajów.
Kraj, któremu najdalej we wszystkim do Raju,
gdzie Jezusek nie miałby nawet jak się zrodzić,
bo zamiast do stajenki, żubr samopas chodził.
Więc powracał po latach, umrzeć nie na krzyżu,
a w powstaniach, na wojnach, wreszcie - w Oświęcimiu.
Lecz bywa, że choć rzadko, przyjdzie w czas spokojny,
jak kiedyś do Stajenki, a nie do Zbrojowni.

 

Nie wiem, jak reszta moich serdecznych Rodaków,
ale ty, moje serce, tym czasem się raduj! 
 

---

Zdrowych, Radosnych i nade wszystko - Spokojnych Świąt. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Za dużo tego krajania w dwóch pierwszych wersach. Słowo kraj występuje w nich aż trzykrotnie.

Ten żubr wyskoczył jak diabeł z pudełka nie wiadomo po co. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A może pomyśl, dlaczego? Masz jakiś pomysł? Poczekam i jakbyś nie dawał rady, podpowiem.
Co do żubra - nie uważasz, że śmiało mógłby zastąpić orła w koronie?
Patrzy taki Arab, Murzyn, czy Turek na żubra i od razu wie o jaki kraj chodzi ;)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Autor powinien siebie zmusić do myślenia gdy pisze wiersz, żeby czytelnik już nie musiał, a nie rzucać na opak takie owakie słówka i oczekiwać, że czytelnik będzie myślał,co autor miał na myśli. Arab Murzyn, czy jak go zwał, ma takie pojecie o żubrach, jak wilk o gwiazdach. Skojarzenie żubra z orłem jest bez sensu. To zbyt dalekie skojarzenia. Pomyśl, zanim coś napiszesz. 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mylisz poezję z prozą. W prozie Autor klepie wszystko o co mu chodzi, a już najbardziej w urzędowych pismach, żeby nie było przekłamań i ktoś nie zinterpretował czegoś opacznie. Co i tak często się zdarza, bo nie istnieje przekaz 1:1.
Może być proza rymowana, bo rymy nie stanowią o tym, że tekst staje się automatycznie poezją. Zresztą pewnie natknąłeś się na rymowane przepisy kulinarne, statusy jakichś organizacji, czy choćby coś w rodzaju:

Daj, o pani, o boska Mnemozyno,
pi liczbę, którą też zowią ponętnie Ludolfiną,
pamięci przekazać tak,
by jej dowolnie oraz szybko do pomocy użyć;


(Witold Rybczyński - miesięczniku „Problemy” (nr 8/1949))

i podobne rymowanki stosowane w mnemotechnice, aby ułatwić zapamiętywanie.
 
W poezji Autor zostawia coś od siebie dla Czytelnika. Dlatego wiersz nie musi być rymowany, aby był poetycki.
Albo tzw. proza poetycka, którą poznasz po tym, że wiele między słowami zostaje dla Czytelnika.

Co do żubra - nie krzyżuję go z orłem :) tylko stosuję zoom poetycki, żeby było od razu wiadomo, o jaki kraj chodzi.
Nasze terytorium miało różny rozmiar przez wieki, ale wszędzie występował żubr. Jeśli uważasz, że jest bardziej odpowiednie zwierzę, daj znać. Tylko musi mieć zarazem konotacje ze Stajenką i karmikiem, gdzie dokarmia się na zimę dzikie zwierzęta.
A nasi Królowie już to robili i dokarmiali żubry.

Wracając do krajania - jest tu zastosowany podobny zoom, jakby ktoś, no, powiedzmy że poeta ;), obracał globus i szukał
tego jednego - jedynego dla niego wśród innych Kraju. Poezja. prawda? ;) 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Pomoc Wiosenna (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widzę, że nie bardzo się dogadamy. Wcale nie masz zamiaru czegokolwiek SAM spróbować przynajmniej zrozumieć. 
A wystarczy w tym przypadku zajrzeć do źródłosłowu słów stajenka, karmnik. 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To, że pojutrze niemal wszyscy Polacy spotkają się w Stajence, tak jak kiedyś zimą przychodziły do tych leśnych głodne zwierzęta.
Słownik PWN:
 

    stajenka ż III, CMs. ~nce; lm D. ~nek
zdr. od stajnia w zn. 1
    Mała, licha stajenka.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Polecam poszukać skeczu, bodaj kabaretu "Otto", gdzie po występie zostaje jeden z widzów i najpierw prosi, żeby mu wytłumaczyć o co chodziło w tym i tym dowcipie, bo wszyscy się śmieli a on nie wie z czego? Najpierw prosi, a kiedy próby wytłumaczenia mu tego spełzają na niczym, żąda zwrotu pieniędzy. Może lepiej od razu przejdziemy do tego, ile jestem winien ? ;) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tylko odrobinę więcej pomyślunku na wierszem, który piszesz.  Po koleżeńsku nie raził bym szukać inspiracji czy źródeł edukacji w dzisiejszych tzw. "kabaretach", które są przeważnie serialami prymitywnych wygłupów.  

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Autor powinien wiedzieć, że Żubr pasuje do stajenki betlejemskiej jak kwiatek do kożucha. Ot i tyle. 

Może w pseudo kabaretach jest inaczej. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...