Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Jesteś moją kerguleną                                                                                   

zostawiłem tamtą szprotem

tak zabawiał się z Ireną

potęgując w niej ochotę.

 

A ty jesteś mym rekinem

zostawiłam tego śledzia

robiła tak słodka minę

zachęcając bardziej Edzia.

 

Ta zanęta wnet chwyciła

w tych czułostkach się pławili

on tak czuły, ona miła

z jednej szklanki nawet pili.

 

Między nimi tak zażarło

aż na miłość ich zebrało

wiec udali się na tarło

bo tak bardzo im się chciało.

                                                          11.01.2015r.

 

Edytowane przez Bolesław_Pączyński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ciekawie "podprowadzona liryczna "zaczepka" w stronę tajemniczego czytelnika, który rzeczywiście nie wiadomo po co czyta. Może w tym, co czyta (musi czytać) brakuje mu właśnie takiego miłego przerywnika. Fakty dzieją się same, Z naszym ledwie udziałem, Oby tak jak najdłużej, Pozostawiać naturze To co nagłe i groźne. Wiersze Twoje przeróżne.   W pier. zwrotce wg mnie niezgodność czasu. Lepiej byłoby w ciszę. Pzdr. :)
    • @kollektiv Przeczytałem z przyjemnością. Celna diagnoza... Pozdrawiam. 
    • @Naram-sin Jeśli ktoś miałby jakiekolwiek wątpliwości co do myślobazy, na której powstał ten wiersz. Twój komentarz,  rozbiera ją na mikroelementy...:)   Dziękuję.     
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Oczywiście, że miało! Naprawdę nie wiem jak ono tam się znalazło. Właśnie przejrzałem historię edycji i go tam od początku nie było, pojawiło się dopiero w ostatniej wersjj, chociaż mógłbym przysiąc, że go tam nie wstawiałem.   Da   Dziękuję :)   Pozdrawiam ją również.
    • nie znamy dnia ani godziny  idziemy drogą do świętości  błądzimy    On gubił się nie raz  walczył o Polskę orężem  został kaleką  wojna zabrała nogę    otrzymał dar sztuki  przez nią chciał dotrzeć do Boga  malarstwo było jego pasją  odnosił sukcesy  aż do chwili gdy  jak św.Paweł zobaczył Światło  Ono wskazało drogę  ujrzał biedę ulic  pomagał żyjąc dostatnio    nie zrozumie bogaty biednego    otworzył przytulki  zamieszkal w nich blisko rynsztoku  w ranie społeczeństwa  z tymi  których świat się wstydził    odnalazł Boga i siebie    6.2025 andrew  Mój patron. Pierwszy w Europie  założył przytulki dla KOBIET. Warto zajrzeć do biografii  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...