w przysłowiu

[egzegeta]

 

 na starość jakby znalazł

 

miała jeszcze lat naście

on już dwadzieścia

po skończonych zajęciach las

wabił przyjeziorną ciszą

 

ciemności

szmaragdowe

źrenice dostępne na rozcież    

fantazje w objęciach instynktu

wszystko po omacku

 

wśród porannych treli

żegnali starodrzew

w drodze do akademików

 

- niewydolność rozumu

 

                         * 

po czasie - już po studiach

pociąg śpieszył nocą na Hel

by z rana tuż po wyjściu z domu

zaskoczyć praktykantkę

 

- niewydolność zaufania

 

                       * 

delikatne strużki o dużej mocy

jej pięknego spojrzenia

nie uległy zmianie

 

ale żar bijący z wnętrz

 - tak - nie - zawsze - kocham

 - zobaczysz - na pewno

zapamiętany w pniach drzew

na przydrożnych ławeczkach

zagubił się

w długiej i trudnej przestrzeni  

 

teraz

gdy niewydolność krążenia

osadziła w jednym miejscu

baśniowe sekwencje tamtych dni

stają przed oczami

 

jakby znalazł

 

 

29.11-3.12.2017

Wiktor Mazurkiewicz

Edytowane 4 Grudnia 2017 przez egzegeta (wyświetl historię edycji)

[befana_di_campi]

"Strużki" od "strugi", nie "stróżki - pani dozorczyni" ;)

[Wiesław J.K.]

Witam Cie Wiktorze. Odczuwam, ze wiersz napisany dla kogos - o kims bliskim, bardzo bliskim. 

[egzegeta]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a toś mnie przyłapała,

rzadko takie cuś mi się zdarza :)

Ale się zdarzyło.

Dzięki WIELKIE

zaraz poprawiam

[egzegeta]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

... najbliższym.

Dziękuję.

[Marlett]

WIKTORZE.

Przychodzi czas na wspomnienia, stają się znowu żywe.

Tylko z czasem niewydolności się zmieniają.

 

Pozdrawiam bardzo serdecznie.

Edytowane 4 Grudnia 2017 przez Marlett (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Szanowny Panie Egzegeto, (choć wolałabym się zwrócić -Wiktorze - ale nie wiem czy mogę),

podoba mi się tekst.

Tak mi jednak weszło w krew: jak znalazł - że skracam sobie ostatni wers w lekturze. 

(Operuję prostszym językiem a partykuła daje dodatkowy podskok.)

Pozdrawiam

bb

Edytowane 4 Grudnia 2017 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wspomnienia mogą być różne, te są piękne. Życzę Wszystkim takich powrotów do przeszłości- sobie również, wtedy życie bardziej zyskuje na wartości. Miłego ... 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - westchnąłem czytając  - znaczy że się podoba.

                                                                                                                                                    pozd.

[Oxyvia]

Piękne. I romantyczne.

Jakby pisane w odpowiedzi na pytanie Bolka Pączyńskiego w jego ostatnim wierszu. :)

[Deonix_]

Ładny wiersz,

czyta się lekko mimo gęstwiny metafor :)

 

Pozdrawiam :)

[egzegeta]

Marlettko

Bardzo dziękuję

 

beta_b

chciałem napisać uwaga słuszna, ale napiszę uwaga ciekawa. W przysłowiu myśl jest skierowana do drugiej osoby l.pl.

jakbyś znalazł. Ja trochę uogólniłem zmieniając na 3. osobę. Zastanowię się nad Twoją propozycją.

Dziękuję.

 

MaksMara

Oxyvia

Deonix

prześlicznie Wam Dziękuję

 

Waldemarze, niezawodny komentatorze,

i Tobie serdeczne Dzięki.

 

Wszystkich bez wyjątku pozdrawiam,

oczywiście Panie najpierw, dopiero potem płeć męską:)

Wiktor

[Nata_Kruk]

Ładnie podałeś niemal "całe życie" w tak krótkiej formie, to prawie  "sprint" przez te wszystkie lata. 

Sekwencje z tamtych lat stają tym dwojgu przed oczami, zakładam, że nie są jedyną parą, której to się zdarza, przecież to przemiłe wspomnienia.... "na starość jak znalazł"... tak znam to przysłowie.

Zabawnie, ale i... sprytnie określiłeś łzy, jako strużki o dużej mocy... :)

Pozdrawiam.

[egzegeta]

Nata_Kruk

 

Ładnie podałeś niemal "całe życie" w tak krótkiej formie, to prawie  "sprint" przez te wszystkie lata. 

 

Bo takie było zamierzenie, wspominkowe.

Dziękuję Ci bardzo. 

[egzegeta]

i za serca DZIĘKUJĘ.

:)