Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

niby wszystko o niej wiemy

znamy jej smak uśmiechamy

lecz  on mówi gówno prawda

wcale jej nie znamy jest obca

 

do bólu nami manipuluje

wciąga w swoje gierki

pokazuje ciemne zauki

gdzie strach rządzi uczuciami

 

ona jest mocno  popaprana

zastawia świadomie  sidła

żeruje na naiwności tych

którzy jej zawierzyli

 

tak tak moi mili już wiecie

o kim w tym wierszu mowa

to o niej kręcą filmy

piszą poematy i wiersze

 

ale tak szczerze jest pusta

powierzona kobiecie która

szuka ofiary której na imie

mężczyzna

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam serdecznie -  ani jedno ani drugie - słowo miłość dla tego gościa jest popaprane Alicjo.

Dzięki że byłaś.

                                                                                                                                     Słonecznego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Jacku - dziękuje że czytałeś - tak to już jest z miłością - dobrze prawisz.

                                                                                                                                                     pozd.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Annie -  masz takie prawo - ale tak ją widzi ten zawiedziony którego

miłość oszukała - dzięki że byłaś.

                                                                                                                                        Miłego dnia życzę

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z tym się nie zgadzam, jeśli zawierzasz miłości to nie może Cię oszukać, oszukać Ciebie może tylko kobieta, która nie wie co to miłość. I odwrotnie, na mężczyźnie który nie wie czym jest miłość też polegać nie można. Zawiodą oboje, jeśli patrząc przez różowe okulary nie dostrzegą miłości a tylko jej namiastkę, która wcześniej czy później wystrychnie oboje  na dudka.

Ten wiersz, by nic  nie budziło wątpliwości powinien mieć tytuł  - Nibymiłość, bo prawdziwa takich gierek nie zna :)

 

Miłego dnia Waldku :)

Edytowane przez czytacz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witaj Bożenko -  wiedziałem że wsadzam kij do mrowiska - teraz jak to mówią 

już pozamiatane -  za tak obszerny kom. i czytanie bardzo ci dziękuje.

                                                                                                                         Pomyślnego dnia ci życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj  -  jakoś tak wyszło - a z tym wieśniakiem  przesadziłeś  znaczy

nie tak cię widzę .

Dzięki że czytałeś.

                                                                                                                                                pozd.

Opublikowano

Piszesz w mim odbiorze o jednej tylko z miłości - o miłości pomiędzy kobietą a mężczyzną. A miłość ma jeszcze i inne oblicza. Miłość rodzicielska, miłość dzieci do rodziców, dziadków, miłość do życia, do świata, do kota, a czasami i innego zwierzaka...

Tę pierwszą, która stała się tematem utworu przesyca seksualizm i to on sprawia, ze nic nie jest proste i jasne. A często bardzo kruche. Przynajmniej tak mi się wydaje. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Witaj Kocie  - po części masz racje  -  dziękuje że byłeś -  jesteś zawsze mile widziane

a twoje komentarze są szczere to cenie.

                                                                                                                                                         pozd.

Opublikowano

Jeśli miłość okazuje się fałszywa, to znaczy, że nie była miłością. I tyle. :)

A seks rzeczywiście czasami odbiera ludziom zdolność jasnego odbierania rzeczywistości i przysłania prawdę - często ludzie ogarnięci pożądaniem nie odróżniają go od miłości.

Ale to temat rzeka.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :)
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
    • @violetta Bardzo dziękuję! :) Energii jeszcze mi nie brakuje, ale na jak długo? Tego nikt nie wie! :) Pozdrawiam.  @andrewBardzo dziękuję za ten piękny wiersz. Za te krople deszczu w betonowym świecie.                     Serdecznie pozdrawiam.  @Amber  Bardzo dziękuję! Ale mnie zaskoczyłaś takim oryginalnym porównaniem. Czyli fizyka i poezja to dawni kochankowie, którzy udają, że się nie znają. Siedzą teraz przy osobnych stolikach, wymieniają spojrzenia ponad menu, a kelner podaje im danie główne - kwanty z metaforą. :) @Annna2 Serdecznie dziękuję! Pozdrawiam.  @viola arvensis Dziękuję za te słowa — rumieniąc się i to bardzo. Jeszcze raz  dziękuję i pozdrawiam.  @m1234Bardzo dziekuję! Świetnie, że  ta restauracyjna scena nabrała własnego życia! Lubię ten obraz -  nieszczęsny bohater za ścianą z książkami, zegarek nadający s.o.s., a czas stoi w miejscu jak kelner z menu czekający na zamówienie.  Może właśnie tak działa poezja i fizyka razem- jedna mówi "uciekaj", druga "zostań i oblicz", a Ty siedzisz między nimi i zastanawiasz się, kto zapłaci za deser. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...