Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

No, dobrze - a co widzisz zabawnego w poniższym tekście, podawanym jako wzorcowy przykład dla wielu omówień tego gatunku poezji (limeryku), w fachowej literaturze.

...

Płetwonurkowi z miasta Pekin

Urodę życia odgryzł rekin.

I choć czytał Mao,
Lecz nie odrastao,

Więc pracował jako damski manekin.

...

P.S - "odrastao" jest zapisane w oryginale i nie zamierzam tutaj tłumaczyć, dlaczego.

...

Więc albo Ty jesteś kompletnie "zielona" z limeryków. albo też wchodzisz z takim zapisem w celu celowego "zamącenia" komuś w publikacji.

Opublikowano

Ten limeryk uważam za zabawny, uwielbiam irracjonalny dowcip, a w podanym przez ciebie przykładzie - właśnie taki jest.

Natomiast co jest zabawnego w tym, że w mieście Piła komuś oś szczupaka tchawicę przebiła, doprawdy nie wiem.

Opublikowano (edytowane)

- a to, że rekin odgryzł mężczyźnie przyrodzenie to widzisz zabawną sytuację... czyżbyś nie gustowała w mężczyznach?

- operacja usunięcia ości z tchawicy to nic takiego strasznego, w porównaniu z dalszym życiem owego nieszczęsnego płetwonurka. 

Bo zapewne owo przyrodzenie już zapewne skonsumował głodny rekin i ani myśli mu oddać. W czasie, gdy pisany był ten limeryk o płetwonurku, nie praktykowano jeszcze przeszczepów. A Ty się cieszysz - podejrzana sprawa...

Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- to jedynie Ty tak odczytujesz dla obrony swoich krętactw

- ale, żeby już zakończyć tą wymianę zdań, przytoczę Ci tutaj nową wersję z piątym wersem tego limeryku zmienionym

...

Rybak Maciej mieszka(ł) w mieście Piła
- każda ryba dlań wręcz smaczną była -
hurtowo je pożerał
- aż tu... jasna cholera -

sprzęt rybacki mu żona... sknociła

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...