Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

wierzbo siostro moja, czemu tak się słaniasz
włosy potargane od niepamiętania
może to ze smutku, a może od wiatru
któż cię zaklął w smętek, kto ci dolę zatruł,
poprzyginał garby żeby mozół zmieścić
kazał krzywo rosnąć, jak podle się zemścił
zawsze na mnie czekasz, nigdy się nie spieszysz
ramionami sięgasz do wodnych ościeży
przesiąkłam od żalu reumatycznej chłosty,
spróbuj ból ukoić, kochającej siostry

 

 

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam serdecznie - Alu całe lato ba nawet gdy popaduje spędzam wolny czas

pod wierzbą - sam ją posadziłem z jednej rózgi - ma dzisiaj ponad trzydzieści lat.

W obwodzie jej nie obejmę - w tym roku wcześniej puściła listki - jest piękna

mimo że czasem zapłacze.

Każdy mi jej zazdrości - tak więc jak widzisz wiersz bardzo mi bliski.

Gdzieś głębiej  jest mój wiersz o niej - stare dzieje.

Miło mi że mogłem się wygadać o tak prostym niby drzewie.

A wiersz na duży plus zasługuje.

                                                                                                             Udanego dnia życzę 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...