Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wyzwolona z ram dokumentu
rzeczywistość przekształca dowoli
zbiera kadry z życia wyjęte
zmienia kształty półcienie kolory

rozwód bierze z foto-papierem
z albumami skrytymi w tiul kurzu
jej do szczęścia trzeba niewiele
ze smartfona spróbuje nas urzec

lub na każdym płaskim ekranie
od laptopa aż po telebimy
jakiś uśmiech jest w stanie zanieść
do łez wzruszyć pokazać świat inny

gdy powstaje zda się bezwiednie
bo aparat sam ostrość ustawi
parametry super dobierze
i naturę jest w stanie poprawić

ja na przekór mam sentymenty
do pożółkłych w opasłych albumach
dla nich piksel obcym pojęciem
wiek dwudziesty w nich jeszcze nie umarł

kiedy wspomnę ciemnię niewielką
ze światełkiem czerwonym nad głową
powiększalnik koreks i wszelkie
odczynniki w butelkach gotowe

do dziś czuję dreszczyk emocji
gdy w roztworze powstaje akurat
rys postaci widok nieostry
dawniej była camera obscura

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


fotografia ma klimat i duszę
i pozwala sekrety odczytać
niewidzialnym potrafi nas urzec
coś przekazać co tylko Ty chwytasz

przed oczyma przesuwać obrazy
wrota wspomnień otworzyć na oścież
wejść w krainę półjawy półmarzeń
zagmatwane uczynić znów proste

Pozdrawiam Jacek :))
  • 6 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Widzę, że trafił poeta na poetkę. Super! Pozdrawiam!
    • Gar słów zostawiam na stole. i wszyscy częstują się sami, zaś czar na ustach już poległ spadając pięknymi zdaniami.   Nad garnkiem usiadł poeta i myśl mu się jedna zaparła. Spytał, choć pewno to nietakt: czy zjadła czy może ze żarła? Jadła zapewne powoli smakując wyrazik jak kęsik pijąc alkohol miast coli, by smaczków znaleźć najwięcej. Ze żarła – boi  się przyznać, bo brzuszek rozbolał od rana. Dawkuje sobie natychmiast kropelki – lecz nie Waleriana.   A ja też chciałbym usłyszeć: Czy gar ów choć trochę zatrzymał? Bo słów to jeszcze mam michę, czy uśmiech zmieniła się mina?
    • te wspaniałe dwutorowe myśli   owocują w sierpniu sady ale w nas nadzieja cicha  człowiek przez rok cały zbiera owoc pracy swego życia   także wszyscy ku jesieni wciąż zmierzamy poprzez lata może uda się coś zmienić coś naprawić coś załatać   lecz świat w kontrze do nas stoi pragnąc stale coś narzucać róbmy swoje mili moi no bo reszta tylko ... upał :)))
    • @Leszczym  wiesz dlaczego napisałam, że nie wiem czy jesteś Hiobem-  i tu nie chodzi o wygadanie, rozmowność. Hiob stracił wszystko- nawet dzieci, pomimo to był wierny Bogu.   Nigdy nie wiadomo, jacy będziemy- to słowa W. Bartoszewskiego= jego doświadczenie Auschwitz. W skrajnych warunkach, sytuacjach w człowieku ujawniają się zarówno najlepsze i najgorsze cechy. Hioba nic nie zmieniło. I oby nigdy nie było Tobie dane tego doświadczyć
    • @Annna2 Zresztą z Hiobem jest podobna historia jak z Bonie i Clyde - generalnie nie da się lepiej. To ogromny paradoks, ale serio przypuszczam, że taka jest właśnie prawda. No, w każdym razie prawda mojego obecnego punktu widzenia i siedzenia również. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...